Politiek gaat over mensen. Maar het lijkt er vaak op dat het over abstracte dingen gaat zoals subsidie aan instellingen, maatregelen voor bepaalde groepen mensen of plaatselijke verordeningen. Maar uiteindelijk gaat het dan toch steeds om de mensen die daarachter zitten. Waarom krijgen instellingen subsidie? Om goede dingen te doen voor bepaalde groepen mensen. Als de gemeente verordeningen maakt worden daarin regels gesteld die mensen bepaalde rechten of verplichtingen geven.
De laatste raadsvergadering van dit jaar was daar wel een mooi voorbeeld van. Er is een stevige discussie gevoerd over een onderwerp dat heet: ‘ functiemenging op bedrijventerreinen ‘. Zo op het eerste oog geen onderwerp dat direct over mensen gaat. Maar als je nagaat voor welk probleem een oplossing wordt gezocht, is meteen duidelijk dat ook bij dit onderwerp mensen centraal staan. Verschillende hobbyverenigingen in Lelystad klagen terecht dat er geen geschikte gebouwen zijn om hun hobby uit te oefenen. De Line-dancers, bijvoorbeeld, hebben dat herhaaldelijk aan de raadsleden duidelijk gemaakt. Het voorstel ‘ functiemenging ‘ gaat er over dat de mogelijkheid wordt geopend dat op bepaalde bedrijventerreinen (zoals aan de Griend en Jol) niet alleen bedrijven, maar ook verenigingen een gebouw mogen neerzetten of huren. Zo wordt het mogelijk dat mensen die een bepaalde hobby beoefenen, op een goede plek terecht kunnen. Daar waar ze de ruimte hebben en niemand tot last zijn.
Nog een voorbeeld, uit dezelfde vergadering. De ‘Kernnota WMO‘ werd vastgesteld. In die nota gaat het er om hoe de gemeente vanaf 1 januari invulling gaat geven aan zijn taak de Wet Maatschappelijke Ondersteuning uit te voeren. Een belangrijke vraag daarbij was: mogen alle instellingen die nu huishoudelijke verzorging in Lelystad geven daar straks mee doorgaan, of wordt het werk aan een klein aantal instellingen gegund. Als je alleen naar het geld kijkt, zou het logisch zijn dat de gemeente in zee gaat met de instelling die het voor de laagste prijs wil doen. Maar dat zou wel eens tot gevolg kunnen hebben dat veel mensen die nu van een bepaalde persoon zorg krijgen en daar erg tevreden mee zijn, iemand anders thuis over de vloer krijgen. Met alle onrust en onzekerheid die daar bij hoort. En dat bij mensen die toch al kwetsbaar zijn.
Gelukkig koos de gemeenteraad er voor om de komende twee jaar de zaak te laten zoals hij is.Alle zorgaanbieders die nu hulp geven, kunnen dat blijven doen. Zo hoeft er voor de mensen niets te veranderen. De mens die hulp nodig heeft is centraal gesteld. Dat blijkt ook daaruit dat mensen die een hulpverlener willen die bij hun levensovertuiging past, via een ‘ persoonsgebonden budget’ zelf een hulpverlener kunnen uitzoeken, ook al werkt hij of zij niet bij een instelling die nu in Lelystad actief is. Vanzelfsprekend wordt er daarbij wel op gelet dat er kwaliteit wordt geleverd.

En dat is precies wat de ChristenUnie wil. Mensen centraal stellen. Daarom hebben we ons in de raadsvergadering er ook voor ingezet dat hobbyverenigingen op bepaalde bedrijventerreinen terecht kunnen en dat er voor de mensen die huishoudelijke hulp krijgen zo min mogelijk verandert.
We hebben kortgeleden kerstfeest gevierd. Toen de Heer Jezus op aarde kwam zong een koor van engelen: “ Ere zij God, vrede op aarde, in mensen een welbehagen”. ‘Welbehagen’ is een ouderwets woord en betekent zoveel als ‘ een plezier hebben in’. God houdt van mensen en wil graag plezier in hen hebben en vooral wil Hij dat ze Hem de eer brengen die hem toekomt. Die boodschap willen de raadsleden die voor de ChristenUnie politiek bedrijven, uitdragen. Dat kleurt hun streven en hun inzet. Zo was het in 2006 en zo hopen ze dat ook in 2007 te doen. Met vallen en opstaan, dat wel, maar gedreven door de liefde van God zoals die in de bijbel zo duidelijk naar voren komt.

Boele Siepel, fractievoorzitter ChristenUnie Lelystad
Reacties: b.siepel@hetnet.nl