Eerst even over mij persoonlijk
Graag dank ik iedereen die met mij heeft meegeleefd toen ik opgenomen moest worden in het UMC voor een operatie in mijn hoofd. Van Barnevelders (daar vallen CU-leden ook onder) en medewerkers uit het gemeentehuis (daar vallen CU-leden ook onder) heb ik heel veel meeleven gehad. Geweldig! Ik ben hier nog maar een blauwe maandag wethouder (hoewel ik me absoluut geen vreemde eend meer in de bijt voel) en krijg meeleven alsof ik er al jaren ben. Hartelijk bedankt allemaal! Menselijk meeleven is een geschenk van God.

Het gaat heel goed met me. De tumor is verwijderd zonder dat er zich complicaties hebben voorgedaan. En de nadelige invloed van de tumor, op het gezichtsvermogen met name, is helemaal opgeheven. Ik zie alles weer. Ook de hypofyse heeft zijn functie niet verloren, ook al wordt er nog nauwkeuriger onderzocht hoe het met mijn hormonen zit. Globaal genomen is het daar ook prima mee.Tien dagen in een ziekenhuis is een zware opgave. Er gebeurt veel en je wordt bepaald bij heel veel leed. Des te blijer ben ik dat ik al weer heel snel na thuiskomst weer aan het werk ben gegaan op het gemeentehuis. Ik heb niet één B&W vergadering gemist omdat de operatie in vakantietijd viel. Ik voel me een gezegend en begenadigd mens. Wie ben ik dat ik gezond en wel verder mag? Er is maar één menselijk antwoord voor mij: God heeft nog een taak voor me in deze wereld. Ik zoek, hoop en bid daar inhoud aan te kunnen geven tot eer van God en tot zegen van de naasten.

Open dagen
Heel veel Barneveldse burgers hebben hun belangstelling getoond voor het hernieuwde gemeentehuis. Rond de 4000 zelfs! Heel veel mensen spraken hun complimenten uit voor de smaakvolle, duurzame en toch ook sobere wijze waarop er inhoud aan is gegeven. Ik beleefde een grote betrokkenheid van de burgers bij het werk van het gemeentebestuur. En ik stond er versteld van hoe veel Barnevelders mij maar hoefden te zien om te kunnen zeggen: u bent wethouder Verweij!

Het kruis
Op mijn kamer hangt voor ieder zichtbaar een kruis. Het christelijke teken bij uitstek om te verwijzen naar het offer van de Here Jezus. Daarmee probeer ik ook uitdrukking te geven aan mijn opstelling als wethouder. Ik geloof in de Here Jezus en niet in onafhankelijke objectieve wethouders. Tijdens de open dagen waren er bezoekers die het kruis als aanknopingspunt zagen om een gesprek te beginnen. Het ophangen van het kruis is ook een aansporing voor mezelf om Hem elke dag te dienen.

De WMO
Heel wat uurtjes ben ik betrokken bij het vormgeven van het WMO-beleid. De betreffende medewerkers van de gemeente Barneveld zetten zich voor meer dan 100% in. De verordening is klaar, de aanbesteding loopt en de WMO-raad zal er op korte termijn na de nodige inspraak snel komen.

Ik wil er wel graag bij zeggen dat we ons niet verbeelden dat we alles in één keer op de beste manier doen en daarom zijn rapportages aan de raad en jaarlijkse klanttevredenheidsonderzoeken een goede zaak. Mijn uitgangspunt om per 1 jan 2007 te beginnen wordt gedeeld door de raad en is beter dan het creëren van een ingewikkelde overgangstermijn.

We moeten er alles aan doen dat de zorg voor de mensen die het nodig hebben onverminderd blijven kan, ook in een tijd van vergrijzing. Dat de aanbestedingsregels het onmogelijk maken om identiteitsvoorwaarden te stellen is een punt van terechte zorg waar ook ik oog voor heb de komende tijd.

Hopelijk wordt met de WMO de omslag begonnen om mensen meer verantwoordelijk te maken voor elkaar zonder direct te kijken naar de overheid. Een goed teken is het dat er al een kerk is die me heeft benaderd om eens door te praten over de WMO. Dat is de spijker op de kop. Voor kerken ligt er een grandioze kans om metterdaad (en niet in de eerste plaats met woorden) naastenliefde te tonen. Mooi zou het zijn als de WMO er aan zou bijdragen dat kerken de handen ineenslaan om de kwetsbare mens (die niet lid van een kerk hoeft te zijn) tot steun te zijn.

Keten
Nee ik wil het niet hebben over de ambtsketen die ik, staande naast de bloemenkoningin van Voorthuizen even mocht dragen. Wel over de spontaan ontstane onderkomens waar met name de Barneveldse jeugd menig drankje wegdrinkt. De jongerenwerkers van de gemeente bouwen intensief aan een goed contact met deze jongeren. Maar zonder ouders komen zij niet zo ver. Inzet is dan ook om de ouders aan te spreken op hun verantwoordelikheid. Niet in het minst degenen die op eigen grond een keet hebben staan.

Het alcoholgebruik is een punt van aanhoudende zorg, niet alleen als het gaat over keetbezoekers. De voorbeeldfunctie van ouders is niet onbelangrijk, want alcohol is geen probleem van specifiek de jongeren! We zijn druk bezig het ketenbeleid vorm en inhoud te geven. Dit komt te zijner tijd op de politieke agenda. Graag zou ik willen dat het ook op de agenda van de kerken komt en blijft. Komen jeugdouderlingen, dominees en kerkelijke jeugdwerkers ook in keten? Om van de ouders nog maar niet te spreken!

Een wens van mij is om constructief en gestructureerd overleg te hebben met de gezamenlijke kerken van heel Barneveld en te zoeken waar we elkaar kunnen versterken in het werk tot heil van de mensen.

Statushouders
Natuurlijk weet u allemaal dat de gemeente Barneveld keihard bezig is om de achterstand in het huisvesten van statushouders in te lopen. Geen kleine opgave. We maken gelukkig goede stappen vooruit. De hete adem van de minister voel ik niet meer in mijn nek als we onze achterstand van nog wel ongeveer 40 stautushouders hebben weggewerkt (dat zal niet in 2006 lukken). Maar dan begint voor de Barneveldse gemeenschap het werk pas echt. Want hoe we het ook wenden of keren, een statushouder is geen geïntegreerde burger van Barneveld. Vrijwilligers van Vluchtelingenwerk zetten zich hiervoor in. Maar ligt hier ook niet een taak voor u en mij als lid van een christelijke gemeente? Heeft u ooit op zondag of door de week een statushouder op de koffie gevraagd? Moeten we onszelf niet ook schuldig voelen als de integratie van deze mensen niet zo succesvol verloopt?

Is het geen pracht idee als iedere kerkelijke gemeente een huis met statushouders zou adopteren? Dát bedoel ik nou met samenwerking tussen overheid en kerken.

Tussen twee haakjes: Vluchtelingenwerk kan met haar huidige vrijwilligersbestand de aanwas van statushouders nauwelijks bedienen. Voelt u zich als bewogen christen geroepen?

Nieuwe scholen
Een spannende tijd. De nieuwbouwplannen voor de scholen van voortgezet onderwijs zijn klaar. De investeringskosten zijn meegenomen in de concept-begroting. Nu is de gemeenteraad aan zet. 37,5% ozb verhoging is veel. Maar daar gebeuren heel goede dingen mee. Vmbo-leerlingen zijn een kwetsbare groep leerlingen die het meeste kans hebben op vroegtijdig school verlaten en dan vaak niet goed terecht komen op de arbeidsmartkt. Goed en adequaat onderwijs voor deze doelgroep levert veel goeds op. Onderwijs is een van de beste investeringen voor de toekomst. Ik hoop vurig dat ik in mijn functie van wethouder de opening van de nieuwe scholen mag meemaken!

Kulturhuus
Rond oud en nieuw hoop ik te beleven dat eindelijk de eerste steen gelegd gaat worden voor het kulturhuus in Kootwijkerbroek. Voor de dorpsgemeenschap kan dit project veel goeds brengen. Zeker ook in samenwerking met het zorgcentrum dat gebouwd wordt, een op te zetten bibliotheek en een medisch centrum. Petje af voor de vrijwilligers van het dorpshuis Kootwijkerbroek die veel tijd steken in hun eigen dorpsgemeenschap.

Mee met de thuiszorg
Ja wethouders treffen het (soms). Ik mocht mee met een thuiszorg medewerkster. Dat geeft pas echt een goed beeld van wat er gebeurt tussen de vier muren van een huis. Wat een leed en een zorg is er verborgen achter veel huizen! Wat een beroep wordt er gedaan op mantelzorgers en vrijwilligers. En dan is de inzet van thuiszorg een geweldig aspect in onze samenleving. Als u ze ziet; die mensen in hun witte pakken, heb respect en waardering voor ze. Ze hebben een zware baan met veel mooie kanten. Een onmisbare keten in de zorg.

Stroopwafels
Een stroopwafel tot slot. U wist al dat ik daar gek op ben. (Ik moet maar meer gaan nordic walken - ja ik verover zelfs de sportpagina van de Barneveldse krant - om niet te dik te worden)

Op 27 april 2006 heb ik bij mijn installatie tot wethouder de naam Veenendaal ijdel gebruikt. Mezelf heb ik de straf opgelegd dat ik dan op stroopwafels moet trakteren. Onlangs, bij een avond voor ouderen en gehandicapten in de raadszaal, ging het weer mis. En daarom trakteer ik de raad voor de tweede keer op stroopwafels. Hopelijk is dat voor u niet de enige aanleiding om eens een vergadering van de raad bij te wonen! Want als ik goed inburger, is het met die stroopwafels gauw afgelopen.

Leen Verweij (wilt u reageren klik dan hier >>>)
Wethouder Gemeente Barneveld