Als premier Berlusconi anti-Europese stemmen in zijn kabinet de hand boven het hoofd houdt, vragen Europese regeringsleiders hem een bevestiging te geven van zijn Europese gezindheid.
Mag ook van de SGP eens klare wijn gevraagd worden met betrekking tot haar democratische gezindheid na de uitglijder van gemeentesecretaris en statenlid R. Bogerd van Urk? Niet alleen zullen moskeen en rooms-katholieke kerken gesloten worden als de SGP aan de macht mocht komen in Nederland, ook zal de democratie niet intact blijven.

Het frustrerende is dat elke keer wanneer de pers over dergelijke uitlatingen valt, er weggevlucht wordt in de verzuchting dat de SGP ‘worstelt’ met haar grondbeginselen en in het bijzonder met artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Men zou toch mogen verwachten dat een partij die zo lang worstelt met haar theocratisch gedachtegoed er ook een keer uit is. Men zou ook mogen verwachten dat een partij die zo lang worstelt geleerd heeft zich genuanceerder over delicate politieke aangelegenheden uit te drukken. Men zou mogen verwachten dat een partij die ruimte wil houden voor haar eigen geworstel, deze niet aan anderen onthoudt die zich ook op hun centrale waarden bezinnen?
Er is langzamerhand grond om teleurgesteld te zijn over het gebrek aan ontwikkeling in het SGP-denken op dit punt. Wat wordt er nu gedaan om in gesprek met anderen en met behulp van publicaties uit de kring van de ChristenUnie verder te komen op dit punt en de impasse te doorbreken? Nul komma nul. Intussen beroept broeder Bogerd zich op de Bijbel en wordt langs die weg de gehele christelijke politiek bij zijn uitspraken betrokken. Dit is niet alleen schadelijk voor de SGP, maar voor allen die zich in de politiek op de Bijbel willen beroepen.

Laat ik nog bij drie dingen stilstaan die dit onberaden spreken zo dubieus maken.
1. In Nederland groeit een klimaat, waarin het beeld van orthodoxe christenen wordt vervormd door het beeld van orthodoxe islamieten. Het diepe verschil tussen beide worden niet gepeild, wel de oppervlakkige overeenkomst. Het orthodoxe christendom heet dan even vrouwonvriendelijk, onverdraagzaam en in potentie even gewelddadig als de radicale islam. In een dergelijke situatie nog verder voedsel geven aan verkeerde en schadelijke beeldvorming is erg onverstandig. Getoond moet daarentegen worden dat de christelijk-politieke traditie in Nederland naastenliefde, verdraagzaamheid en, jawel, ook democratische vrijheden heeft gebracht.
2. De indruk wordt gevestigd dat orthodoxe christenen als het gaat om hun eigen optreden in de samenleving maximale ruimte willen hebben (vrijheid van meningsuiting, ook als het gaat om het afwijzen van het levensgedrag van anderen, vrijheid van onderwijs), terwijl ze de ruimte van andersdenkenden zoveel mogelijk willen beperken (sluiting van moskeen, zondagsrust, etc.). Dit levert geen sympathiek beeld op van orthodoxe christenen in de samenleving en laat de vraag open hoe consistent dit allemaal eigenlijk is.
3. Wat voor consequenties heeft het theocratisch denken van de SGP eigenlijk? Leidt de combinatie van de uitspraken van Bogerd over de democratie en het vrouwenstandpunt van de SGP tot de intrekking van het vrouwenkiesrecht in Nederland als eerste regeringsdaad van de SGP? Welke anti-democratische maatregel zal daarop dan volgen? Ik kan begrijpen dat een partij zegt dat de waarden voor mens en samenleving niet bepaald kunnen worden door een toevallige meerderheid – dat zegt de ChristenUnie ook - , maar daarmee hoeft de democratie als beslisinstrumentarium toch niet overboord?

Mag van de SGP eens klare wijn gevraagd worden met betrekking tot de vraagstukken waar de partij mee worstelt?

Door Roel Kuiper