Nee, schapen worden niet met name genoemd. Later - in het tiende gebod – wordt wel gesproken over “uw rund en uw ezel”, maar schapen vallen onder het verzamelbegrip “vee”.

Wat wel opvalt in dit gebod is de belangrijke sociale context. God geeft ons rust! En die rust geldt ook voor “slaven en slavinnen” (in de NBV vaak vertaald als knechten, maar hier is terecht het “slaven en slavinnen” blijven staan) en de vreemdelingen. Dus ook voor de kwetsbaren, de rechtelozen, voor degenen die vaak uitgebuit worden geldt dit gebod.

Daarom hecht de ChristenUnie zo aan de zondagsrust. In de eerste plaats om op deze dag de Heer te kunnen dienen in de ongestoorde kerkgang. Als de zondag een dag als alle andere wordt, wordt dat wel moeilijk.

In de tweede plaats speelt het element van de rust. Juist in onze jachtige maatschappij, gedicteerd door de economie, is de rust belangrijk. Het werk mag een dag stilliggen, waarmee we meteen uitspreken dat we het niet van eigen activiteit verwachten. God zorgt voor ons, zelfs als wij niet werken. Maar als we de zondag gaan gebruiken voor allerlei evenementen, fun-shopping en recreatie dan zijn er heel veel mensen die wel moeten werken om dat mogelijk te maken. Ook daarom is de ChristenUnie zeer terughoudend met betrekking tot koopzondagen en het organiseren van allerlei activiteiten op zondag.

 

In onze samenleving moet echter veel werk op zondag worden gedaan. Denk maar aan de storingsdiensten van bijvoorbeeld energie- en waterbedrijven. Denk aan de boeren, die hun vee moeten verzorgen. En aan al die mensen in de zorg en in de ziekenhuizen. En niet te vergeten de politie en de brandweer. Ook voor deze mensen geldt dat ze “recht” op rust hebben. Ook dat pleit er voor om geen extra belasting op hun taken op deze dag toe te voegen.

 

Wat heeft dit alles nu met schapen te maken? Ik had daarover deze week een discussie. Amersfoort heeft vorig jaar een schaapskudde “binnen haar poorten” (Statenvertaling) gehad. Die kudde had “zondagrust”, want op zaterdag en zondag verbleef ze in de weekendweiden. Maar dat had wel tot gevolg dat die weiden erg zwaar belast werden. Er was al gauw geen voer meer, zodat moest worden bijgevoerd. De grasmat werd erg beschadigd, zodat herstel veel extra inspanning vereiste. En tegen het eind van het jaar was dat ook een belangrijke oorzaak van het ontstaan van de ziekte rotkreupel.

Mij werd daarom het voorstel gedaan om dit jaar de kudde maar zeven dagen in de week in te zetten. Ik heb hiermee ingestemd. Want het voorstel werd niet ingegeven door het recreatieve belang, maar vanuit de zorg voor “uw vee”. Ook schapen mogen genieten van de zondag. In een “grazige weide” en niet in een modderpoel!

 

---

Piet Jonkman, wethouder Stedelijk Beheer en Wijkontwikkeling
Reageren? Stuur een mailtje naar Piet Jonkman, p.jonkman@amersfoort.nl