vrijdag 26 augustus 2005 12:54 Wie met méér dan gewone aandacht naar mensen kijkt, ziet een doorgaande beweging. Wordt dit veroorzaakt door: druk, druk, druk? Een grote hoeveelheid werk, waarvoor veel inspanning vereist wordt om de gestelde doelen te bereiken? Of is het een onrustig gevoel: een gevoel dat zich niet laat verdringen!
Wanneer men een willekeurige voorbijganger vraagt om het woordje “onderweg” af te maken, komt daar zonder twijfel de aanvulling “naar morgen”. Hiermee is dan een soap aangeduid, die dagelijks in vele huiskamers wordt bekeken. Ik heb geen idee of hier een afspiegeling van het werkelijke leven plaatsvindt. Ik ben geneigd aan te nemen van niet.
De realiteit van iedere dag is dat mensen zich haasten, alsof de hun toegemeten tijd te weinig is. Deze haast, noem het onrust, uit zich op veel fronten. Eén van de direct herkenbare punten van onrust is de snelheid, waarmee men zich meent te moeten verplaatsen. In onze dorpskernen zijn recent 30-kilometer zones ingesteld. Natuurlijk wordt dit niet van de ene dag op de andere herkend. Van een heleboel mensen snap je niet dat ze door de ogentest zijn gekomen voor het behalen van hun rijbewijs. Of wordt bewust hiervoor de ogen gesloten! Het is niet alleen het overtreden van verkeersregels, maar het bewust bezig zijn met het creëren van onveilige situaties. Een veelgehoorde opmerking is dan : Ik weet wat ik doe! Is dat werkelijk het geval, of proberen we ons hiermee schoon te praten.
We beseffen niet op deze manier, dat we ook een verantwoording hebben tegenover onze medemens. Dit vereist een verder kijken dan onze neus lang is; een verder kijken dan ….morgen! Denk niet dat het ontkennen van een verantwoordelijkheid iets van deze tijd is. Ruim 2000 jaar klinkt het: “ben ik mijns broeders hoeder” Helaas eindigde dit met broedermoord. (Kaïn en Abel).
Laat elk van ons zijn verantwoording nemen! Voor ons zelf en voor onze medemens.
Cumgra Nosalis
Reacties op 'Onderweg'
Geen berichten gevonden
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.