Kerk en Staat zijn in dit land gescheiden. Dat maakt dat je als Christen politicus niet praat over je geloof maar vanuit je geloof. Vanuit die invalshoek kijk je naar de maatschappij om je invloed zo aan te wenden dat die er uit komt te zien zoals hij er volgens Jezus er uit zou moeten zien. Je dus inzetten voor die doelgroepen waar ook Hij op betrokken was. De armen, zieken, de zwakkeren in de maatschappij.

En met die kijk op de maatschappij zijn we ook weer druk bezig om ons voor te bereiden op de Programmabegroting van 2008. We letten daarbij op de inzet en beleid die er is voor bv de minima, mensen met beperkingen, kansarmen enz. We concluderen dat veel van onze visie terug te vinden is in de uitvoering van het huidige beleid. Ondanks dat we geen onderdeel zijn van de coalitie zien we toch dat veel van wat wij inbrengen in commissie en Raad opgepakt wordt en onderdeel wordt van beleid. Het is niet altijd heel concreet aan te wijzen zoals bv het Steunpunt Mantelzorg, maar toch kan je zien dat steeds hetzelfde geluid herhalen uiteindelijk wel opgepakt wordt. Dat je naast alle tijd en geld wat (toch wel) gaat zitten in stenen en straten, je als partij steeds weer aandacht vraagt voor hen die in de maatschappij niet zo makkelijk mee kunnen komen. Vanuit die visie mag je je daarin onderscheiden. In die zin zie je toch dat, hoe bescheiden ook doordat je een eenmansfractie bent, onze inbreng zijn vruchten afwerpt en daarmee een meerwaarde heeft in de Raad.. Naast goede argumenten is daarbij ook je optreden van belang.
De preek van zondag was daarvoor weer een goede opsteker. Het ging over de voetwassing van Jezus aan zijn discipelen. Werk wat normaal een slaaf deed, deed Jezus nu zelf. Als Meester wilde Hij zich niet meer voelen dan zijn volgelingen. Waarom ik dit nu schrijf?:
De kern van de preek ging er over dat we liever “elkaar de oren wassen” (elkaar even ongezouten de waarheid vertellen) ipv “elkaar de voeten willen wassen” (bescheiden je naaste helpen, wetende dat je niet meer bent dan die ander). Voor mij was dit weer een goede inspiratie over hoe wij, ( met vallen en opstaan natuurlijk) politiek willen en moeten bedrijven.