Het groen in ons schone Albrandswaard, daar wil ik het over hebben. Dorpen tussen het groen, jawel. De stadse neigingen tot hogerop zien we dan gemakshalve maar door de vingers. Wat ooit een slogan waard was – het groen dus – is al aardig aan sleet onderhevig.

 

Nog niet zo lang geleden werd het groen gekoesterd als iets waar je zuinig op moest zijn. Net als met een huis. Op tijd onderhoud en verzorging niet te vergeten. Vergeten, daar lijkt het heel sterk op. Men vergeet onderhoud te plegen. Daardoor is er een overvloed aan onkruid tussen de stenen, die voor een groene waas zorgen. Het is wel vaag groen, maar of het ook mooi is.

Vroeger werd dit regelmatig verwijderd, maar nu lijkt het er op dat men geremd wordt door de keuze van de bestrijdingsmiddelen. Natuurlijk milieu-vriendelijk of toch maar het uiterst effectieve middel met dat etiket met al die vage omschrijvingen. Je kunt er voor kiezen, dat je niet kunt kiezen en daarom maar niets doet. Dat scheelt enorm. In uren en daardoor ook in geld en in groene straten natuurlijk. De vraag ligt voor de hand of het vergeten wellicht geprogrammeerd is. In financiëel moeilijke tijden goed voorstelbaar, maar maak het dan transparant.

 

Misschien groeit alles wel sneller dan vroeger, zodat de gemeente het werk niet meer aankan. Tenslotte is er al een deel overgeheveld naar het Waterschap. Dit instituut zorgt ervoor dat de begroeiing van de dijken wordt gemaaid. Megamaaiers zorgen ervoor dat de dijken van hun groene jasje ontdaan wordt. Alleen niet helemaal. De bovenste helft is gereserveerd voor het Waterschap, terwijl de onderste helft voor rekening komt van de gemeente.

 

Natuurlijk gaan deze twee lichamen ieder hun eigen weg. In deze monumentale gebouwen heeft men so wie so al moeite met het schrijven van het woord “coördinatie”, laat staan met het uitvoeren hiervan. Heeft de gemeente de onderste helft van een dijk geschoren, dan kan het maaaaanden duren voordat de bovenste helft onder handen genomen wordt. Dat door het opgroeiende groen onveilige verkeers-situaties ontstaan, daar heeft het Waterschap geen boodschap aan. Andersom komt natuurlijk ook voor. Op deze manier krijg je wel een indruk hoe- en of het gemeenschapsgeld gebruikt wordt.

 

Zien we dan helemaal geen voordelen? Wanneer ik goed in de verte kijk wel. Ik zie groene dijken. Helaas is de kleur en de beplanting brandnetel-groen.

 

Bram Bijvank