In de achterliggende tijd hebben we veel te vieren gehad! Allereerst het zilveren ambtsjubileum van onze vorstin, en daarna de zestigste herdenkingsdag van onze bevrijding van het juk der nazi’s.
Het is goed om te gedenken en zeker in een tijd waar bepaalde zaken binnen de Nederlandse samenleving toch onder druk staan, denk aan de gevolgen van de moord op Theo van Gogh of de uitbreiding van de macht van Europese Unie. Over dat laatste krijgen wij als inwoners van Nederland op 1 juni de kans ons uit te spreken tijdens het referendum. Uitspraken zoals ‘Zou het tegen stemmen ernstige gevolgen hebben voor de vrede en de samenhang binnen Europa?’ mogen ons wel aan het denken zetten. De vraag blijft nu echter wel of dit zo is, en of het geen ons voor gehouden worden het juiste is. Immers het mag toch wel vragen oproepen als ineens alles uit de kast gehaald moet worden om de juiste stem te winnen voor Europa. Argumenten moeten wel op de juistheid getoetst kunnen worden, zeker nu de inwoners van Nederland de mogelijkheid hebben zich uit te spreken over een zaak die in de toekomst veel verstrekkender gevolgen zal hebben dan nu te overzien zijn. Immers er zijn nu al voorbeelden te noemen waarbij de macht van Europa verder reikt dan menig burger lief is. Neem de invoering van de euro en de wetgeving op het gebied van land- en tuinbouw. Van beide kan gezegd worden dat de sporen binnen Nederland duidelijk zichtbaar zijn, en zeker niet alleen in positieve zin. Maar goed, dat zijn keuzes die in het verleden al gemaakt zijn. En die keuzes hadden geen succesgarantie in zich. Voor de keuze die er nu is, gelden andere motieven zegt men in politieke kringen. Het hoofdmotief is onmiskenbaar de eenheid binnen Europa en de daarmee samenhangende vrede bevorderen. Wanneer de meerderheid tegenstemt, lopen we het risico van een oolog in Europa. Ongelooflijk dat men zoiets in de mond durft te nemen. Enfin, in de politiek en bij de rechtbank is kennelijk alles mogelijk. De vraag blijft echter staan. Wat moeten we er nu mee? Voor stemmen of toch tegen? Nog meer autonomie inleveren ten koste van de verre buur in Zuid- of Oost-Europa? De bijdrage verhogen ten koste van de eigen economie? Ja, zoals u leest we moeten goed nadenken voor we keuzes maken. Misschien is het beter te zeggen gedenken. Teruggaan naar hoe het ooit begon, hoe we het allemaal opgebouwd hebben. De voorloper van de huidige EU, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, had als inzet dat vrede en samenwerking op economisch gebied centraal stonden. Dat is wel heel wat anders als de beoogde samenwerking van nu. Deze beoogt veel meer dan die twee. En de vraag is of dit wenselijk is. Denk er dus nog eens goed over na voordat het juni is.

Gert-Jan Schotanus
CU/SGP fractievoorzitter