Enige tijd geleden spraken we in de gemeenteraad over waarden en normen. Dit naar aanleiding van initiatiefvoorstel van onze zijde. Gaande de discussie is het duidelijk geworden dat een onderwerp als waarden en normen een blijvend punt is binnen een gemeenschap. Het klinkt misschien logisch maar we hebben dus een taak hier elkaar voortdurend op te scherpen.
Waarden vormen de basis voor normen. Het zijn zekere collectieve voorstellingen die een samenleving of groep zich meer of minder bewust is voor wat goed en juist is en daarom nastrevenswaardig. Zij beïnvloeden de houding en het gedrag van mensen. Op grond van de waarden bestaan er meer of minder bindende verwachtingen over wel of niet handelen. Deze verwachtingen noemen wij normen, het zijn gedragsregels over gewenst (‘behoorlijk’) en ongewenst (‘onbehoorlijk’) gedrag.
Ook in het dagelijkse leven is het wel eens lastig om bijvoorbeeld binnen een opvoeding de normen duidelijk en helder te kwalificeren. Immers door de openheid van de samenleving veranderen er ook bepaalde waarden en de daarbijbehorende normen. Hoe het een en ander benaderd zal moeten worden is afhankelijk op welke terrein het zich afspeelt. Ook speelt vaak mee dat interpretatie een strikt persoonlijke aangelegenheid is. En op dit punt zit ook de moeilijkheid. Wie zegt ons wat wijsheid is? Afhankelijk van wij voorstaan en uitdragen zal de diversiteit van antwoorden blijken. Gesteld kan wel worden dat er een gemeenedeler moet zijn voor een samenleving. Belangrijk is het dat we het met elkaar in ogenschouw houden en elkaar op ons gedrag blijven aanspreken.
Dat aanspreken niet altijd geaccepteerd wordt is wel duidelijk. We kunnen allemaal wel een voorbeeld bedenken om daarvan een voorstelling van te maken. En toch moeten we elkaar blijven aanspreken om dat we nu eenmaal niet alleen op de wereld zijn. Ook in ons dorp met zijn diversiteit geldt dat aanspreken moet gebeuren, en is het ook nodig. Want niet maatschappelijks is ons in Boskoop vreemd, spijtig genoeg spelen hier ook zaken over ongewenst gedrag een rol. Een uiting al was er in Boskoop niets aan de hand is een utopie en zal uitgedragen worden door hen die geen maatschappelijke betrokkenheid hebben.
Op dit punt moet de gemeenteraad ook de verantwoordelijkheid nemen. En met de middelen die we hebben een bijdrage leveren. Deze bijdrage kan niet alleen uit sancties bestaan, maar ook uit beloningen. Door hier scherp op te letten kunnen we ook elkaar opscherpen.

G.J.Schotanus
CU/SGP fractie