Redacteur: Sophia de Vries

Minister Slob wordt ook persoonlijk homofobie verweten, terwijl hij een balans zocht tussen de uitleg van de verschillende artikelen in de Grondwet. Hij wankelde even. Vrijheid van onderwijs, vrijheid van meningsuiting en het discriminatieverbod lijken lijnrecht tegenover elkaar te staan. Zoals in vele disccussies deze tijd worden fundamentele vrijheden ironisch genoeg elkaars beperkingen.

Wat de wet betreft behoeft dit issue echter geen discussie: De wet geldt overal, ook in scholen. Het tweede lid van artikel 23 van de Grondwet, waarin het recht op vrijheid van onderwijs ligt verankerd, luidt: “Het geven van onderwijs is vrij, behoudens het toezicht van de overheid (...)”. Daarom was het goed dat minister Slob destijds de islamitische scholen onder de loep nam vanwege vermeende homofobe uitlatingen, maar daarmee is het óók goed als hij dat bij christelijke scholen zou doen. En die laatste leek hij juist even te verdedigen. Hoewel op de refo-scholen in tegenstelling tot op de islamitische scholen niet wordt aangezet tot geweld als geaccepteerde reactie op homoseksualiteit, en de zaken daarmee sterk verschillen, blijft het in de basis gaan om de fundamentele principes van non-discriminatie en een veilige leeromgeving voor iedereen.

Zoals in vele disccussies deze tijd worden fundamentele vrijheden ironisch genoeg elkaars beperkingen.

In een parlementair debat verklaarde de minister maandag dat een school grondwettelijk de vrijheid heeft om een identiteitsverklaring op te stellen. Deze ene uitlating leidt - opniew - tot hevige discussie over artikel 23. Een petitie geïnitieerd door Boris van der Ham, voorzitter van het Humanistisch Verbond en, hoe kan het ook anders, Tim Hofman, om het debat over het afschaffen van het artikel opniew te voeren, is nu al ruim 16 duizend keer ondertekend.

De initiatiefnemers halen echter een aantal zaken door elkaar. Het feit dat op een school een verklaring moet worden getekend die homoseksualiteit afwijst, betekent niet dat op iedere school met een vorm van bijzonder onderwijs geen veilige leeromgeving bestaat. Als dat de zorg is, dan moet de sociale, psychische en fysieke veiligheid op die scholen worden gewaarborgd of verbeterd, niet de vrijheid van onderwijs worden afgeschaft. Er bestaan controlemechanismen die ervoor zorgen dat scholen die een bepaalde levensovertuiging propageren niet over de schreef gaan. Ook openbare of ‘seculiere’ scolen propageren overigens sterk een bepaalde levensvisie, en ook die scholen worden soms begrensd in hun methoden. Met vrijheid van onderwijs op zich is niets mis. Met de invulling daarvan kan het soms wel mis gaan, zo bleek afgelopen dagen.

Gert Jan Segers sprak zich daarover dinsdag heel helder uit. “Juist ook het christelijk onderwijs behoort daarom een veilige plek te zijn voor jongeren die uit de kast komen - ongeacht hoe je over de aard van het huwelijk denkt.” PerspectieF neemt nadrukkelijk afstand van de identiteitsverklaringen op refo-scholen. In Nederland ben je vrij om homoseksualiteit af te keuren. In Nederland ben je óók vrij om de afkeuring van homoseksualiteit af te keuren. Dat is ieders goed recht, én, dames, heren, en iedereen daartussenin, dat is een persoonlijke mening.

Hoe die persoonlijke meningen een gepaste plaats krijgen in het onderwijs, is een mooie filosofische discussie. Mij lijkt het in ieder geval een juiste houding om iedereen - en dat betreft niet enkel homoseksuelen - te omarmen als medemens. Of je dat doet vanuit een christelijke, atheïstische, islamitische of humanistische overtuiging zal mij een zorg zijn. En ik denk ook dat christenen, voor wie ieder mens in de ogen van God gelijk is en waardevol in zichzelf, geen water bij de wijn doen door te zeggen dat iedereen welkom is bij Hem.

Slaat u daar de recent verschenen encykliek op na. Paus Franciscus predikt hierin een radicaal broederschap. Je hoeft zelf geen homo te zijn om er een in je hart te sluiten. Óf goed onderwijs te bieden.