Mijn berg was- en strijkgoed is tot ongekende hoogte gestegen. Dat komt omdat het een heftige drukke tijd was in de politiek van Lelystad. Het meest enerverend was wel de rechtzaak tegen ‘onze’ wethouder, Albert Kok. Gelukkig is hij vrijgesproken en kan hij doorgaan met het mooie werk waarvan hij zo geniet.

Tijd om daarna op adem te komen was er niet. Donderdagavond een spoeddebat over het ziekenhuis. De raad stelde uiteindelijk €400.000 ter beschikking om de nood-ok’s operationeel te laten maken. Dat is natuurlijk niet de structurele oplossing, maar hopelijk is het de eerste stap om het hele ziekenhuis weer structureel gezond te krijgen. Want Lelystad heeft een volwaardig ziekenhuis nodig. O ja en ook een theater natuurlijk. Niet alleen een mooi markant gebouw maar ook mooie voorstellingen. Tja en daar moet ook extra geld voor komen. Er dreigt een tekort van €600.000. Soms heb je het gevoel dat je als raadslid een soort geldmachine bent. Of eigenlijk een geldverdeelmachine.

Nou als die verdeling dan maar goed gebeurt. En dat staat dan weer beschreven in de Programmabegroting 2009-2012. Waar hebben we allemaal geld beschikbaar voor gesteld en hoe gaat het met de uitvoering? Dat moeten we natuurlijk ook nauwlettend volgen. Een van de speerpunten is binding en ontmoeting. Nu vind ik zelf dat het in Lelystad op veel punten goed gaat. Geen ‘Kanaleneiland-toestanden’. Wel een Mobiele ontmoetingsplek in de Zuiderzeewijk, met leuke activiteiten voor de ‘meiden’ en potjes gamen en panna-voetbal voor de jongens. Heel positief voor deze kinderen. Maar eenmaal volwassen is de beste manier om te participeren in de Lelystadse samenleving natuurlijk zelf een baan vinden en op die manier mee kunnen doen. Nu is dat vooral voor allochtone vrouwen vaak moeilijk. Daarom heb ik me ook opgegeven voor het P-team. Je hebt dan contact met een allochtone vrouw uit Lelystad die graag werk wil maar moeite heeft een baan te vinden. Ik kan mijn kennis en contacten inzetten om haar te helpen. Wat mij daarbij opvalt is dat hele intelligente vrouwen, met goede opleidingen, gevolgd in hun vaderland, hier toch moeite hebben mee te doen omdat ze de taal niet voldoende beheersen op het niveau die past bij hun opleiding. En hoe leer je de taal het beste. Door naast een goede taalcursus, ook in de Nederlandse taal te communiceren. En daarvoor zijn die banen en contacten dan weer nodig. Dus zitten we een beetje in een vicieuze cirkel. Laten we het probleem van twee kanten aanpakken. De vrouwen moeten keihard werken aan de beheersing van de taal en de Lelystadse werkgevers moeten de vrouwen een kans geven, door ze een baan en misschien wat extra ondersteuning aan te bieden. Want wie een moeder helpt helpt een heel gezin. En veel gezinnen in Lelystad kunnen best een steuntje in de rug gebruiken. Daar hebben wij als ChristenUnie ook wel geld voor over!Woensdagavond is er een bijeenkomst om te kijken hoe de eerste resultaten van het P-team zijn. En die berg strijkgoed, och die moet nog maar even wachten.

Elly van Wageningen