Het is voor de ChristenUnie nu niet bepaald het moment om opgelucht en tevreden achterover te leunen. Nu komt het er op aan! Zowel Kars als het bestuur zullen zich in de komende tijd moeten bewijzen. Ze zullen moeten laten zien, dat ze de signalen begrepen hebben. Ze hebben nogal wat huiswerk meegekregen.
Het bestuur moet voor het volgende congres met veel en belangrijke voorstellen komen. De belangrijkste zijn een concreet plan van aanpak als uitvloeisel van alle acht aangenomen aanbevelingen, uitgewerkte fusieplannen en een evaluatierapport over de kandidaatstelling voor de Tweede Kamer.
De politiek leider moet met zijn fractie nu het profiel van de ChristenUnie duidelijk en krachtig neer gaan zetten.

Zij zijn niet de enigen die huiswerk hebben meegekregen. Het Wetenschappelijk Instituut moet een breed samengestelde studiecommissie 'Politieke inhoud ChristenUnie' instellen, die een eenduidige selectie van politieke kernbegrippen van de ChristenUnie moet maken en hierop een gezaghebbende toelichting moet gaan schrijven.
Ook het Landelijk Bureau is voorlopig weer zoet met het concreet invulling geven aan de aanbevelingen. Gezien de hoeveelheid aangenomen moties werd er zaterdag al gegrapt, dat alle vakantieverloven ingetrokken werden. Met een serieuze ondertoon ...
Ook kiesverenigingen moeten nu niet denken, dat het nu allemaal wel geregeld wordt door Bestuur, WI en Landelijk Bureau. Ook zij moeten aan de basis gaan bouwen! Bouwen aan de basis, door de basis.

Er is nog een reden, om niet onderuit te zakken, maar ook om niet blindelings aan de slag te gaan. Er zitten minstens twee adders onder het gras.
De eerste is de aangenomen motie waarin het bestuur wordt opgeroepen, om 'ruim voor het najaarscongres een formeel voorstel tot fusie in te dienen'. Die werd met 156 stemmen voor en 153 stemmen tegen aangenomen (de methode van stemmen moet trouwens echt anders!). Onder die tegenstemmers zaten ongetwijfeld veel kiesverenigingen die op zich niet tegen de fusie zijn. Dat bleek ook wel uit de grote steun voor de motie over lokale fusies. Veel tegenstemmers vielen over de snelheid waarmee de fusie volgens de motie in gang moet worden gezet. Maar toch betekent het ook, dat er nog veel zendingswerk verricht moet worden. Bouwen aan de basis!

Ten tweede: de niet-aangenomen moties (onnavolgbaar trouwens waarom sommige moties werden weggestemd). Daar zaten hele duidelijke signalen van leden en kiesverenigingen in, die nu niet genegeerd moeten worden.
* De motie over de procedure voor het vaststellen van de kandidatenlijst voor de Eerste Kamer was een goed aandachtspunt, maar werd hoogstwaarschijnlijk verworpen omdat de opsteller al vóór 1 september 2002 een gewijzigde procedure wilde zien.
* De verworpen motie over ons Israel-standpunt betekent niet, dat dit gevoelige punt binnen de achterban nu opgelost is.
* De afgewezen moties over directere invloed van leden waren op zich een stevig signaal. Maar waarom stemmen kiesverenigingen tegen een motie om leden spreekrecht te geven op congressen op een congres waar leden voor de verandering spreekrecht hadden?! (Zie ook discussieforum) En waarom stemmen zij tegen een motie over provinciale ledenvergaderingen, terwijl de voorzitter van het bestuur aangeeft dat dat twee jaar geleden al afgesproken was, maar vergeten was. Oftewel: waarom stemmen zij tegen het herstellen van een fout?
* En: dat een motie wordt afgewezen die oproept tot discussie over de mogelijkheden en grenzen van regeringsdeelname betekent nog niet dat het niet goed zou zijn om daarover eens een stevige discussie te voeren.
* Tot slot had ik persoonlijk graag de motie aangenomen zien worden, waarin het bestuur opgeroepen werd om 'met name de bezinning op Bijbelse uitgangspunten te bevorderen' en 'oog te hebben voor de noodzaak van een informele sfeer en de gezelligheidsfactor.'

Nogmaals: deze afgewezen moties moeten nu niet met een zucht van verlichting in de papierbak gegooid worden!

Werk aan de winkel dus voor iedereen, ook voor de lokale ChristenUnies. Bouwen aan de basis doe je samen met de basis.

Door FJP