Nog niet zo lang geleden hebben we in de raad de jeugdnota 2009-2012 vastgesteld. De “jeugdproblematiek” is een belangrijk item in onze samenleving. De jeugd is vaak negatief in het nieuws. U kent de verhalen wel, drank,drugs en geweld. Dit kan een collectieve machteloosheid teweeg brengen: wat moeten we toch met de jeugd? Er is in de achterliggende jaren, en dat al decennia lang, een veelheid aan instellingen en instanties ontstaan die zich bezig houden met onze jeugd. Zelfs een aparte minister voor jeugd en gezin ontbreekt niet. Blijkbaar is het niet zo eenvoudig om met onze jeugd om te gaan en voor we het weten vinden we het vanzelfsprekend om negatief over hen te denken en te spreken. Laat ons er voor waken in een negatieve spiraal te geraken. Natuurlijk is er een generatiekloof, deze kloof is er altijd geweest en zal er ook altijd zijn zolang er verschillende generaties naast elkaar opgroeien. Spanningen die voortkomen uit de generatiekloof zijn vaak het gevolg van het niet weten van de ouderen, waar de jongeren zich mee bezig houden in hun dagelijkse leefwereld. Het is een gegeven dat jongeren nu in een andere tijd en samenleving opgroeien dan mijn generatie. Daar kunnen we lang en kort over praten, veel kunnen we er niet aan veranderen. We moeten erkennen dat de jeugd een eigen ontwikkeling doormaakt en ook een eigenheid heeft die anders is dan de eigenheid van volwassenen en opvoeders. Het lijkt mij van het grootste belang bruggen of bruggetjes te slaan over de generatiekloof. Soms tijdelijke kleine bruggetjes, maar soms ook bruggen die voor langere tijd kunnen dienen. Als plaatsen van ontmoeting, voor het delen van levenservaring en voor kennisoverdracht. Deze verantwoordelijkheid ligt in de eerste plaats in de gezinnen. Naar mijn beleving is het gezin de hoeksteen van de samenleving, daar moet het gebeuren! Daarnaast in de sociale structuren waarin volwassenen met jongeren in contact staan. Te denken valt dan aan school, kerk en de verschillende vormen van het verenigingsleven zoals bijv. sportverenigingen en de scouting. Wat mij betreft mag dit vanuit de politiek wel benadrukt worden. De politiek en de jeugdinstellingen zijn ervoor om de randvoorwaarden te optimaliseren en in die gevallen in te grijpen waar de gezinnen en andere sociale structuren te kort schieten. Onze fractie pleit voor een snelle oprichting van een centrum voor jeugd en gezin van waaruit begeleiding en toerusting kan plaatsvinden. Waar ouders en jeugd met alle mogelijke vragen over opvoeden terecht kunnen. Waar “probleemgevallen” snel worden opgepakt zodat er geen jeugd tussen wal en schip valt. Laten we daarnaast de kracht van de jongeren gebruiken. Er zit heel veel kennis, creativiteit en potentie in de jeugd. Dit kan allemaal worden ingezet binnen de verenigingen, kerken en scholen. Hoe moeilijk het soms ook is om de generatiekloof te overbruggen, laten we doorgaan met bruggen bouwen. Een hele kluif, die kloof maar het is de moeite waard.

Hartelijke groet,

Henry Slinger (ChristenUnie-SGP)