Vanavond heb ik een lesje gehad in de ’luisterende overheid.’ U weet: het zijn de donkere dagen voor Kerst. Vanavond echter niet in de straten de Stroom en de Delft, twee straten in een buurt in Assen. Hier is namelijk een grote tent opgesteld. Ik ben benieuwd wat mij te wachten staat. De raadsleden zijn uitgenodigd om eens mee te kijken bij een project onder de noemer Gebiedsgericht werken. Als ik aankom ligt de rode loper al uit. Een mooie tent is opgebouwd. Ik meen een mengeling van koffie, boerenkool en glühwein te herkennen. Hollandser kan niet…

Als ik aankom word ik direct aangesproken door twee jonge kereltjes. Zij ’bewaken’ de tent, tenminste dat melden ze. De bedoeling is dat de tent vanavond gevuld wordt met bewoners van de wijk. In deze wijk is namelijk nog wel eens wat aan de hand. Vanuit het project Gebiedsgericht werken, geïnitieerd door de gemeente Assen en uitgevoerd in een samenwerking tussen de afdeling Wijkzaken, de wijkpolitie, de buurtopbouwwerkers en woningbouwvereniging Actium, worden namelijk de bewoners uitgenodigd om de handen uit de mouwen te gaan steken.

Vanavond zijn de bewoners dus uitgenodigd in de grote tent op een grasveldje. Opbouwwerkers, wijkagent en medewerkers van Actium zijn aanwezig. Rond een aantal thema’s veiligheid en overlast, groenvoorziening en straten en sociale zaken zijn een aantal borden opgesteld met daarop meningen van wijkbewoners die in een eerdere sessie al zijn geïnventariseerd. Heel laagdrempelig wordt er met elkaar gesproken. Vanavond heb ik het voorrecht om ook met deze bewoners te spreken. Wat mij opvalt is dat bij elke bewoner een enorme betrokkenheid bestaat bij de wijk. Een mevrouw op slippers en achter een rollator, staat te spreken met een man met een nette scheiding in zijn haar. Een moeder met twee kinderen staat te praten met haar allochtone buurman. Waar ze het over hebben? Over HUN wijk! Alle bewoners worden gevraagd of ze in de toekomst mee willen denken en de handen uit de mouwen te steken. Wat mij opvalt is dat het hier helemaal niet over grote zaken gaat. Iemand wil graag dat eindelijk de stoeptegels netjes komen te liggen, een ander geeft aan dat de wip-wap gevaarlijk is voor spelende kinderen, weer een ander ergert zich aan de automobilisten die veel te hard rijden en tegen het verkeer in rijden en weer een ander ergert zich mateloos aan de voetballende kinderen. Met de wijkagent wordt druk gediscussieerd over een gezin dat overlast geeft, Actium luistert naar de bewoners over tuinen die niet worden onderhouden en de gemeente is een en al oor als het gaat over een nieuw speeltuintje en verbeterde groenvoorziening. In een woord: prachtig! De ‘luisterende overheid’ in optima forma.....

Wat mij opvalt is de enorme betrokkenheid van de medewerkers van de gemeente Assen. Het   adagium is ‘goed luisteren en vervolgens samen met de bewoners de handen uit de mouwen.’ Kortom, een overheid die faciliteert en vervolgens samenwerkt met bewoners. Een prachtige manier van werken en een manier die werkt. De betrokkenheid van de bewoners van de wijk is zo krachtig, dat is de perfecte benzine voor dit project.

Zoals ik in een eerdere column (van 2 oktober jl. zie elders op de site) heb geschreven, past bij deze manier van werken ook een nieuw soort overheid en een nieuw soort controle. SMART-werken past hierbij niet. Wijkbewoners denken nu eenmaal niet in kaders, wijkbewoners denken vanuit hun betrokkenheid. Die betrokkenheid is niet te vangen in beleid of in SMART-doelstellingen. Die betrokkenheid wordt zichtbaar op bijeenkomsten als deze. Mijn voorstel is dan ook als volgt. Laten raadsleden zich maar vaak zien tijdens dit soort bijeenkomsten. Dit is dé thermometer van de wijk. Dan kun je horen en voelen dat dit soort projecten werken. Vanavond waren er maar twee (aankomend) raadsleden van GroenLinks en ondergetekende. Dat is jammer.

 Na heel wat bewoners te hebben gesproken spreken we nog even na. Het enthousiasme van de medewerkers van de gemeente is groot. De betrokkenheid nog groter. Ik ben onder de indruk. Ik mocht getuige zijn van de tentakels van onze overheid. Hier draait het allemaal om!

Als ik de tent uit loop staan de bewakertjes nog voor de deur. Ze vertrouwen me toe dat ze blij zijn met het voetbalveldje wat er pas is gekomen. Ze hadden net ook even met de wijkagent gesproken over ‘klierjochies’ in de wijk. Kijk eens aan, zo hoort dat dus. Ze zijn druk met het leegeten van hun bordje boerenkool. Ik bedank ze hartelijk voor de bewaking. Ik heb me veilig gevoeld vanavond…. Als ik terugloop naar de auto mijmer ik nog even wat na. Het zijn de donkere dagen voor Kerst. Maar wel met lichtpuntjes. Lichtpuntjes vanavond aan de Stroom. Fantastisch!

Bert Wienen
bertwienen@home.nl