Een uurtje later zit ik met mijn kookwekkertje op tafel iets verveeld voor me uit te staren. Voor me zitten 24 kinderen gebogen over hun toets. Ze lijken hun energie te halen uit de van thuis meegebrachte snoepjes.

In de stilte gaan mijn gedachten met me op de loop. Zo stil zitten en geconcentreerd doorwerken is voor veel kinderen echt niet makkelijk. Ze bruisen van leven en de meesten hebben een actief bestaan. Alleen al de afgelopen weken hebben we een schaak- en een damkampioenschap gehad. Gisteren werd er gestreden om de titel Voorleeskampioen van Putten. Een groot aantal kinderen zit op een sport, anderen zijn creatief aan het knutselen op de woensdagmiddag. Ook enkele muzikale talenten zitten op dit moment over hun toets gebogen.

Wat zijn we rijk gezegend in zoveel gewone dagelijkse dingen. Daar danken we de Heere in de klas ook iedere dag voor. Gezondheid, kleding en eten, rust en vrede en welvaart, het zijn de dingen die er voor zorgen dat een kind in een zekere mate van gerustheid mag opgroeien. Wat een zegen van de Heere dat dit voor de meeste kinderen opgaat.
                    
En wat gun je dit ieder kind in Putten, maar helaas, vanzelfsprekend is het niet.
                                                             
Daarom zie ik het als een grote taak om binnen de politiek al het mogelijke te doen om kinderen een goede jeugd te geven. Kan dat dan, is de vraag die opkomt. Vaak niet, helaas. Maar we kunnen wel randvoorwaarden scheppen. Ik zal een aantal noemen. We hebben ons hard gemaakt voor goed leerlingenvervoer, want het is al verdrietig genoeg als je kind iedere dag naar het speciaal onderwijs gaat. Als het vervoer van de kinderen dan hapert, moet er zo snel mogelijk een goede oplossing komen. We vinden het dus onze taak om hierbij de vinger aan de pols te houden. Verder kunnen gezinnen met kinderen die moeten rondkomen van een inkomen rond bijstandsniveau gebruik maken van allerlei regelingen. Daardoor kunnen ze bijvoorbeeld een computer aanschaffen of de kinderen toch laten sporten waar het anders financiëel niet mogelijk zou zijn geweest.

Maar ook als het gaat om goede speelplaatsen, subsidies voor koren, sportclubs e.d. proberen we als fractie steeds voor ogen te houden dat het gaat om de jeugd en dus de toekomst van ons dorp. Trots zijn we ook dat onze motie “Veilige Huizen” door een meerderheid van de raad is gesteund. Het college heeft nu de opdracht om een plan op te stellen waarbij huizen aangewezen worden waar de jeugd veilig aan kan kloppen als er iets onderweg gebeurt. Denk aan lekke banden, valpartijen op weg naar school en sport e.d.

Zo zijn er nog veel meer zaken te noemen waarbij de plaatselijke politiek invloed heeft. Maar inmiddels is het eerste kind al klaar met de opgaven. ‘Juf, hoe lang nog voor we gaan pannenkoeken eten en bowlen?’ fluistert ze me toe. Kijk, die heeft net als de rest geen bruistablet nodig, die bruist van zichzelf.