De maand december nodigt altijd uit tot het maken van bespiegelingen. Terugblikken, maar ook vooruitblikken. Kortom het opmaken van de balans. Wat waren de slechte zaken, dat heet tegenwoordig “verbeterpunten”, maar ook wat waren de goede zaken; of wel is er “gescoord”.

Het “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg” raakt helaas meer en meer op de achtergrond. Het wordt druk op de scoorings-plaats; men dreigt elkaar onder de voet te lopen. Op de gunnings-plaats is er een goed overzicht. Het is er niet druk, maar iedereen groet elkaar en maakt zonodig plaats voor een ander. Hier wordt niet gepraat over normen en waarden; hier worden ze gedaan.

Over praten gesproken – Burgemeester Latenstein is met pensioen. Zij woont nog wel in Albrandswaard, dus we zullen haar nog wel eens tegenkomen. Het is wel wennen; mevrouw de voorzitter wordt nu alleen voorzitter. Wel een beetje kaal vindt u niet. Nu we het er toch over hebben: de nieuwe burgervader heeft meer haar dan de afgetreden burgermoeder. Dat kan natuurlijk ook in de leeftijd zitten.

In het afgelopen jaar is er natuurlijk wel wat gebeurd. Zowel in Rhoon als in Poortugaal zijn er projecten van de grond gekomen en ook afgerond. Natuurlijk zijn er altijd mensen die om één of andere reden zich nergens bij neer kunnen leggen. Er is ook een speciale naam voor, maar die wil me even niet te binnen schieten. Dit soort mensen zal er altijd zijn.

Maar om daar nu meteen een nieuwe politieke partij voor te gaan oprichten gaat mij veel te ver.

Dit wordt iets heel merkwaardigs. Oude wijn in nieuwe zakken, of misschien wel nieuwe wijn in oude zakken. Het kan evengoed zo zijn dat we alleen maar over de zakken gaan praten; dat er geen wijn aan te pas komt. Het kan goed vergelijkbaar met zijn met het nieuwe ziektenkostenstelsel. Er wordt veel en lang over gepraat, maar iedereen blijft bij zijn eigen (vertrouwde) zorgaanbieder. Uiteindelijk zijn het niet de woorden die het moeten doen, maar de daden.

Dan ben ik weer terug op mijn uitgangspunt voor de decembermaand. Bezinning dus! Neemt u die tijd er alstublieft voor. Bezinning op de kleinheid van ons bestaan in het grote geheel. De geboorte van het Christuskind is het belangrijkste voor  de wereld en voor hen die er in leven. Aan deze geboorte dankt de wereld nog haar bestaan.

Ik las laatst een spreuk onder aan een agendapagina :

haal de rust uit kerstmis en wat er dan overblijft is kermis.

Vergeet u het niet!

Ik wens u en de uwen een gezegend kerstfeest en een gezond en voorspoedig 2006

Bram

Reactie? mail Bram