Crisis

vrijdag 17 oktober 2008 16:22

Hebt u het al gehoord? Vast wel hè. Je kunt er niet omheen. Hèt gesprek van de dag. Bij de kassa van de supermarkt, bij de kapper, ja, waar eigenlijk niet. Ik herinner me een krantenkop uit vroeger jaren "Het spook van de inflatie waart door ons land" Ik heb een variant voor U : Het geld waait ons land uit. Dat is toch wat er gebeurt.

Na eerst de Dollar-tekens uit de ogen te hebben moeten wegwrijven, omdat onze aandelen tot onder het vriespunt waren gedaald. Daarna onze tranen moesten drogen omdat we eindelijk gingen beseffen wat het begrip woekerpolis inhield, gingen we op safe op zoek naar de hoogste rente die men ons wilde bieden. Uiteraard waren daar nogal wat mogelijkheden. Van Turks fruit via het hete Griekenland naar het koele IJsland. Men zocht een hoge rente  over de grenzen onder het motto: wat je ver haalt is lekker (veel).

Helaas werden in de Verenigde Staten het staande streepje in het dollarteken v ervangen door liggende exemplaren. Men had zich daar nogal beziggehouden met de handel in windbuilen en was daarbij flink op de koffie gekomen. Dat leek een ver van ons bed-show, maar daar kwamen we snel achter. Het waaide niet over, integendeel, het waaide weg - het geld dan. Opnieuw het eeuwenoude kinderversje - ie wie waai weg - en vult u het dan maar in. De voordeur uit en, na veel gepraat, de achterdeur weer in.

Gelukkig was het kabinet paraat door met miljarden te strooien als vroege sinterklazen. Hebben wij wel zoveel geld, vroeg menigeen zich af? De vragen bleven en de antwoorden kwamen er niet. Hebben wij wel zoveel geld? vroegen ook de inwoners van b.v. Goes, Pijnacker, Amstelveen, Den Haag, Dordrecht en nog een paar gemeenten, toen ze te horen kregen dat er vele miljoenen op ijs waren gelegd voor een hoge rente. Niets aan de hand, alles volgens het boekje... alleen staat er nog wat op. Natuurlijk moet de overheid te hulp springen is dan de kreet en Het heeft geen gevolgen voor je belastingbetaler, jaja!!!!!!

In Albrandswaard hebben wij wel andere zaken aan het hoofd. Een College-crisis. Niet gering! U vraagt zich af hoe dat mogelijk is? Het antwoord is: Een gebrek aan communicatie. U zult zeggen, niets nieuws - dat is al jaren zo. U heeft gelijk. Wanneer er één spreekt luisteren de anderen niet omdat ze zelf graag iets willen zeggen en menen niet aan bod te komen. Zoiets kan toch lang goed gaan. Wie kan de politiek doorgronden? In mijn tijd hadden we daar per commissievergadering  minstens 1 keer mee te maken; toch ontstond daar geen crisis door. Sinds deze bijeenkomsten caroussel-vergaderingen heten ligt het voor de hand dat men op zeker moment dolgedraaid raakt.

Er gaan stemmen op dat er een nieuwe ploeg moet komen. Is nieuw dan synoniem voor beter. Bij deze functies geldt ervaring als heel belangrijk, ook al ter vermijding van valkuilen, zoals er nog wel een paar liggen. Wij moeten het afwachten. Bij het bedrijven van politiek ten dienste van de burgers, dat lijkt nog wel eens vergeten te worden, geldt altijd nog een zeer oude en beproefde wijsheid : Laat uw ja ja en Uw neen neen zijn. Wilt u weten waar u dat terug kunt vinden? Vraag het maar aan de nestor van de raad - Johan van Wolfswinkel - hij zal het u graag laten zien.

Bram

Reactie? mail Bram

« Terug

Plaats het eerste bericht!

Nieuw bericht