In de oudheid was het vaste prik. Zo tegen de lente, als de bloemetjes bloeiden, begon het te kriebelen en trokken de koningen er op uit: “Ten oorlog!” Die oorlog kon om van alles draaien: van behoud van waterbronnen tot het plunderen van de buurman. Soms wist niemand meer de echte reden.

Het christendom betekende een breuk met deze gewaardeerde traditie. Maar hoewel pacifisme de vroege kerk niet vreemd was, werd niet geheel afscheid genomen van de zwaardmacht. Wel werden de mogelijkheden voor een robbertje vechten flink ingeperkt. Volgens kerkvader Augustinus moest er niet alleen een rechtvaardige reden zijn, nee: het einddoel was vrede en onderdrukking van het kwade. Simpelweg knokken ‘om de eer’ was er niet meer bij.

De drang om te profileren zoekt nu andere wegen naar buiten. In voetbal, het bedrijfsleven en natuurlijk de politiek speelt geldingsdrang zo nu en dan op. Ook bij coalitiepartner D66 zoekt deze drang zo nu en dan een weg naar buiten. De thema’s van deze proefballonnen zijn steevast dezelfde: levenseinde, homorechten en, zoals onlangs, legalisering van drugs.

Pleidooien voor legalisering van drugs volgen steeds hetzelfde script. Eerst wordt –net als in de film Traffic- een verloren strijd geschetst waarin macho generaals en moralistische politici aan de touwtjes trekken. De gewone man en de ‘normale gebruiker’ is de dupe. Het revolutionaire antwoord is een kwestie van omdenken: we moeten de boel gewoon legaliseren. Probleem opgelost.

Maar zo simpel is het niet. Zeggen experts, maar is ook de ervaring. Verslavingen en drugsgeweld verdwijnen niet door legalisering. Ten diepste is gedogen, legaliseren en reguleren dan ook een overgave aan het kwaad. Defaitisme.

Wellicht is een wapenstilstand soms pragmatische noodzaak, bijvoorbeeld als de aardse vrede ermee gediend is. Maar behalve een tijd van vrede is er ook een tijd van oorlog. Augustinus heeft het dan over de goede, rechtvaardige oorlog. Die oorlogen vergen een lange adem en stoppen wellicht nooit. Denk aan de strijd tegen jihadisme. Telkens opnieuw duikt dit duivelse gedachtegoed op in nieuwe stoffige oorden.

Een rechtvaardige oorlog draait om shalom, vrede. Shalom is niet afwezigheid van oorlog, maar volheid, heelheid en recht. De war on drugs valt wat mij betreft in de categorie rechtvaardige oorlog. We moeten blijven vechten tegen het gif dat onze samenleving verwoest, ook al is die oorlog misschien nooit klaar. Dus om met Prediker te spreken: het is tijd voor oorlog.

Laurens Wijmenga werkt bij het Wetenschappelijk Instituut en kan weken overleven op koffie, boeken en falafel.

Elke maandagmiddag verschijnt op deze plek een nieuwe column van één van onze columnisten. Vorige week schreef Siewerd de Jong de column 'Opgeruimd staat netjes'. Tot volgende week!