Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land? 
Een stukje bos, ter grootte van een krant, 
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.

Deze - vaker geciteerde  - versregels vormen de eerste strofe van het gedicht ‘De Dapperstraat’ van J.C. Bloem. Ik weet niet of Bloem het goed zou hebben gevonden om ze aan te halen als het gaat over de zorg voor natuur en milieu. Ik denk eigenlijk van niet, want in dit gedicht draait het om de levenswijsheid: ‘Alles is veel voor wie niet veel verwacht’. Toch ben ik zo vrij om ze voor het vervolg van deze column te gebruiken. Ik vind het zulke mooie, bloemrijke zinnen. 

Nederland is – vergeleken met een land als Zweden - niet heel bosrijk en onze provincie is dat ook niet, vergeleken met bijvoorbeeld Gelderland. Winsum kun je ook niet echt een bosrijke gemeente noemen. We hebben dan wel het Potmaarbos, maar dat is eigenlijk een te groot woord voor een aantal bomen die een beetje dichter bij elkaar staan dan een rij bomen langs de weg. Daarentegen is Winsum wel weer een gemeente met veel groen: weiden (vooral weiden), bermen, grasvelden. En met veel blauw: sloten, maren en diepen.  

Hoe groen is dat groen en hoe blauw is dat blauw? Of laat ons dat blauwblauw? Er is een tijd geweest dat er maar van alles in een sloot werd geloosd, bijv. resten landbouwgif. Daar is door de Wet milieubeheer een stokje voor gestoken. Heel bewust, milieubewust. Er is weer meer leven in de sloot waarneembaar (kikkers, stekelbaarsjes, salamanders). Reigers staan weer met plezier te vissen. Maar het water kan nog blauwer. Daar kunnen we met elkaar een steentje aan bijdragen door milieubewust met water om te gaan. 

Een aantal weidevogels behoort tegenwoordig bijna tot de bedreigde diersoorten: de grutto, de kievit, de tureluur. Bedreigde vogels? Om tureluurs van te worden! Maar er zijn toch veel weiden in Nederland, ook in Winsum? Dat wel, maar daar moet je dan als boeren, burgers en buitenlui wel op een natuurvriendelijke manier mee omgaan, want anders leggen veel vogels op den duur geen eieren meer, maar het loodje. ‘Natuurlijk’ spreekt niet vanzelf. 

Zoals bekend wordt een uil vaak gezien als symbool van wijsheid. Kunnen wij iets van een uil leren? U hebt er vast wel eens een gezien. Zag u dat deze vogel als geen ander z’n kop heel ver kan draaien? 180 graden zelfs! Een volledige ommekeer dus. Zover moeten wij niet gaan… Het zou al mooi zijn als we met elkaar (om te beginnen) een draai zouden maken van 10°. Tien procent bewuster zouden omgaan met natuur en milieu. Verstandig omgaan met de natuur (in de ruimste zin van het woord) zijn we trouwens ook verplicht tegenover de Schepper van deze aarde. En dat zijn we eveneens wel verplicht tegenover komende generaties. We hebben de aarde (als het ware) in bruikleen en als je iets van een ander leent behoor je er zuinig mee om te gaan. 

Samen leven betekent ook samen zorgen voor natuur en milieu. Dat kan op verschillende manieren. Dit is een van de aandachtspunten van ChristenUnie-Winsum in de nieuwe raadsperiode. 

Wat is natuur nog in dit land?, zo vroeg de dichter Bloem zich af. Een stukje bos ter grootte van een krant, zo concludeerde hij. Niet veel dus. Laten we zuinig zijn op wat we hebben en er samen voor zorgen dat we er zelf en dat anderen er goed mee omgaan. Natuurlijk milieubewust. 

Wim Huisman