Omdat de overheid in het verleden veel naar zichzelf heeft toegetrokken is er een bepaalde passiviteit ontstaan en een is er een recht-denken gekomen dat averechts heeft gewerkt op het zelfstandig functioneren van onze maatschappij. Daar waar wij het de maatschappij hebben afgeleerd gaan we dat nu, onder druk van bezuinigingen, weer aanleren. Althans zo lijkt het te zijn verwoord in de notitie. We gaan weer een ander denken stimuleren.
Laat ik allereerst zeggen dat deze notitie verwoordt wat wij als ChristenUnie al jaren benoemen. De ChristenUnie is voor een politiek die faciliterend is, en staat geen “pamperen-politiek voor die karakteristiek is voor sommige andere politieke partijen. Laat de maatschappij doen wat ze zelf kan doen, wees een vangnet en steun voor inwoners die zich niet staande kunnen houden en faciliteer alleen waar nodig. Wij geloven in de kracht van de samenleving.
Wij geloven in de waarde van ieder mens. In zijn mogelijkheden en talenten. Door de aanmatigende houding van de overheid, waarin zij alles zelf moest gaan regelen hebben wij veel bewoners tekort gedaan. Er ontstond een kijken van wat iemand niet meer kon.
Nu de overheid zijn eigen bemoeizucht niet meer kan betalen en wij door o.a de vergrijzing, iedereen weer nodig hebben ontstaat er een kijken naar de burger van “wat die WEL kan”. De wet die er aan komt heet niet voor niks “Wet Werken Naar Vermogen”.
Hier past een oprecht excuus naar burgers, nu ons voortschrijdend inzicht ons brengt tot andere inzichten. De verzorgingsstaat heeft veel gebracht, maar ook veel genomen.
Tja, waarom zou je bij je oude zieke moeder schoonmaken wanneer ze ook zo een beroep kan doen op de thuiszorg? Daar heeft ze recht op want ze betaald er voor.
Dat wil dus niet zeggen dat de dochter of zoon niet KAN schoonmaken of niet WIL schoonmaken maar hij/ zij hoeft het niet te doen omdat het wel wordt geregeld. Nu gaan wij, onder het mom van de bezuinigingen, de maatschappij vertellen dat wij het nu niet meer gaan regelen. Maar daarbij moeten wij er als overheid voor waken geen toontje aan slaan waarop wij de zoon/ dochter gaan vertellen hoe die moet schoonmaken en met welk doekje de wc moet gebeuren als u begrijpt wat ik bedoel. Dat weet men zelf wel.
Burgers in de benen wil niet zeggen dat we ze weer moeten leren lopen. Nee, tegen iemand waartegen je altijd hebt gezegd dat die wel mag blijven zitten en die je altijd alles hebt gebracht moet je alleen vertellen dat het niet meer wordt gebracht en hoef je alleen maar te verwijzen waar die het vanaf u zelf mag gaan halen.
Dus ook mensen met een uitkering moet je niet zo benaderen. Zij hoefden nooit wat voor een uitkering te doen. Dat is van hun niet raar maar van ons als overheid. Wij hebben deze burgers nooit als volwassen gezien en gekeken naar wat zij wel konden. Dus ga nu niet aan deze burgers vertellen dat zij moeten worden gestimuleerd. Nee, je moet vertellen dat wij ze altijd teveel hebben ontzien en geen gebruik hebben gemaakt van wat zij wel konden. Dat je een uitkering krijgt van je mede Nederlanders is iets heel moois. En dat je daarom iets doet voor je uitkering, waar die voor jouw werkende mede-Nederlander niet aan toekomt, is heel gewoon. Dat jij daarom bv vrijwilligerswerk doet, wat zo belangrijk is voor de maatschappij is heel goed. Dan doe je met de maatschappij wat je met elkaar kunt doen. Dat jij niet de belasting van een betaalde baan aan kunt maar wel de vrijwillige baan voor een paar uur dan is dat mooi. Beide werk moet gebeuren. Maar dit moet gebracht worden vanuit een positief denken. Beseffen dat de burger die niet optimaal mee participeert in de maatschappij niet ontdekte gaven en talenten heeft.
De aanscherpingen die er nu vanuit de landelijke overheid komen betreffende de WWB zijn gezien de grote mate van fraude en misbruik terecht. Maar mensen nu opjagen die mochten blijven zitten is geen goede insteek. Erkennen als overheid dat je gaven en talenten onbenut hebt gelaten is meer op zijn plaats en dat je daar vanaf heden wel gebruik van wilt maken.
Het is vanaf nu de toon die de muziek maakt.
Het heeft niet alleen te maken met bezuinigingen, het heeft niet te maken met een groot verwacht te kort op de arbeidsmarkt waarvoor iedereen nu iets moet gaan doen. Nee het heeft alle te maken met de waarde zien van elk mens.
Het is goed om daar ook met professionals tijdens een conferentie over te hebben.
De titel van deze notitie is “burgers in de benen”. De subtitel voor deze conferentie mag wat ons betreft heten “professionals, zitten op hun handen”.