Column: Durf te dienen

vrijdag 04 april 2003 11:43

Betrokken, bewogen, sociaal, opkomen voor de zwakken, kortom: dienstbaar. Dat zou de ChristenUnie moeten kenmerken. Dat is niet alleen mijn stellige overtuiging, dat vonden ook de ongeveer 120 raadsleden, wethouders, statenleden en andere bestuurders van de ChristenUnie op het onlangs gehouden bestuurderscongres. Zij formuleerden daar vijf kernbegrippen voor hun politieke stijl en dienstbaarheid was één van de belangrijkste (voor de overige kernbegrippen: zie de nieuwsrubriek van www.bestuurders.christenunie.nl).

Naast het dienen van God wordt het dienen van de naaste terecht als één van de hoofdkenmerken van de ChristenUnie gezien. Dienstbaarheid als één van de belangrijkste waarden. Niet voor niets heten de twee basispublicaties die het wetenschappelijk instituut heeft geschreven Dienstbare samenleving en Dienstbare overheid (het laatstgenoemde boek komt rond 1 mei uit).

Die dienstbaarheid van de samenleving en van de overheid is ook één van de hoofdlijnen in Samen leven naar bijbelse waarden, het programma waar de ChristenUnie tot de volgende landelijke verkiezingen mee aan de slag gaat. Inhoudelijk is dat programma bijna een exacte kopie van het verkiezingsprogramma van vorig jaar. Dat had echter de titel Durf te kiezen voor normen.
Nu is het zo, dat normen voortvloeien uit waarden. Normen zijn belangrijk en cruciaal voor een goed functionerende samenleving, maar uiteindelijk draait het om waarden. Wat ons betreft: bijbelse waarden. Misschien moeten we de komende jaren de boer op met een combinatie van de twee genoemde titels: Durf te kiezen voor bijbelse waarden!

Waar we als ChristenUnie vaak in tekort schieten is om vervolgens duidelijk te maken welke waarden wij dan bedoelen. Ik stel voor om ‘dienstbaarheid’ sterk te gaan benadrukken.
De onlangs door de RMU uitgegeven ‘Waarden & Normen Wijzer’ destilleert uit de Tien Geboden drie kernwaarden. Eén van die drie is – jawel - dienstbaarheid. Onder dienstbaarheid laten zij alle waarden vallen die gaan over de relatie tot de medemens. Terecht. De vertaling die de RMU vervolgens maakt naar normen en vervolgens naar praktisch handelen is helaas niet zo sterk, maar daar hebben we het nu maar niet over.

Dienstbaarheid. Daar moeten we wat mee. Naastenliefde. Daar draait het om. Jezus zei immers ook, dat met de liefde voor God, jezelf en de naaste de wet wordt vervuld. Als ChristenUnie moeten we vanuit die basiswaarde bezig zijn met normen, wetten en ook acties. Minder het opgestoken vingertje en meer de uitgestoken hand. Handen uit de mouwen. Geen woorden, maar daden.
Niet steeds benadrukken dat wij tegen euthanasie zijn (dat weten de mensen wel), maar naast de mensen die lijden gaan staan en ons inzetten voor mantelzorg en palliatieve zorg. Dienstbaarheid.
Niet meer een ‘wee u’ laten horen over prostitutie, maar bewogenheid tonen voor prostituees en knokken voor respect voor vrouwen, uitstapprogramma’s en liefde en trouw in relaties. Dienstbaarheid.
Niet meer hameren op ons principieel ‘nee’ tegen abortus, maar ons inzetten voor kwetsbare jonge vrouwen, voor voorlichting, subsidie voor organisaties als de VBOK, etc. Natuurlijk blijft afschaffing van abortus wel ons einddoel, maar intussen willen wij er alles aan doen om de vraag naar abortus te verkleinen. Dienstbaar, betrokken, bewogen.
Zo kunnen we nog wel even doorgaan. Over zondagsrust, over moslims, over het homohuwelijk enzovoort.

Laat de ChristenUnie anders zijn. Gij geheel anders. Geen wettische partij, geen partij van verbodjes, geen partij van het opgeheven vingertje, maar een dienstbare partij. ChristenUnie, durf te dienen!

Door FJP

« Terug

Reacties op 'Column: Durf te dienen'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.