De volgende die nu aan de beurt is voor zijn brokjes is de poes. Onze poes is eigenlijk maar een rare vogel  want meneer blieft enkel harde brokjes en water haalt hij het liefst uit de vijver dus veel werk geeft dat niet. Normaal gesproken eindigt hier wel zo’n beetje het ontbijt en ga ik over tot de orde van de dag maar omdat het zo koud is de laatste tijd leg ik de resten brood op de picknicktafel. En dat is zo leuk je zou er haast vogelaar van worden. Het roodborstje is iedere dag aanwezig ,een echte einzelgänger. Mussen die aan elkaar lijken te vertellen dat er brood ligt. Ook de pimpelmeesjes en de koolmeesjes zijn in grote getallen aanwezig. De duifjes komen twee aan twee. De één eet onder de tafel de ander er juist op en enkele eksters nemen een brok in de bek en vliegen weg. Vandaag had ik echt een hele berg brood neergelegd maar nadat een stel schrokkende meeuwen langskwam was bijna alles op. En zo is er heel wat te observeren en dat is dan ook wel een grote hobby van me, en na mensen observeren blijkt het observeren van vogels  ook fantastisch te zijn.

Is het al opgevallen dat er slechts vier boterhamzakjes  waren aan de ontbijt?  Sinds onze jongste dochter ook naar het Voortgezet Onderwijs is gegaan  ben ik gestopt met werken . Het werd wel heel veel om werk en politiek te combineren . Nu blijf ik overdag thuis en heb ’s avonds meer tijd voor de politiek . En op dit moment is iedereen er blij mee. De kinderen vinden het fijn als er iemand thuis is als ze uit school komen en ik kan hun verhalen aanhoren. Tenminste dat was mijn plan maar het is me de laatste tijd wel duidelijk geworden dat het woord opvoeding bij tieners letterlijk genomen dient te worden.  Opvoeding kan wel veranderd worden in opvoederen. Of ze om twee, drie of vier uur thuis komen, de eerste zin is meestal : “Mag ik iets Lekkers?”. En zo ben ik een full-time opvoederaar geworden.

Een tijdje terug kregen we in de commissie Samenleving  een rapportage over het jeugdwerk in Putten en daarbij de Krakerrrr.  De conclusie was kort maar krachtig. De Krakerrr  an sich is niet een noodzakelijk iets maar……… volgens de jeugdwerker is er wel een enorme behoefte aan een  “ iets “ dat een huiskamerfunctie vervult waar de jongelui na schooltijd naar toe kunnen met hun verhalen.

In de hele landelijke discussie over de combinatie werk en gezin wordt meestal gesproken over de opvang van jonge kinderen maar wie heeft het over de tieners die op niet voorspelbare tijden thuiskomen. Thuiskomen in een leeg huis kan best wel eens maar iedere dag is funest . Ik pleit ervoor dat in de hele discussie veel meer oog komt voor de opgroeiende jeugd die behalve  veel voeding  ook nog gewoon recht heeft op veel aandacht . Het is een voorwaarde voor een gezond verder leven.