Ik kan wel een boek schrijven over de Algemene Beschouwingen waar ik aan deelnam. Met name over de periode in Maarssen. Vanwege het weglopen van twee fracties zal het verslag over dit jaar een zwarte bladzijde worden.

Het weglopen brengt naar mijn mening de al jaren heersende politieke cultuur pijnlijk aan het licht. Een cultuur die gekenmerkt wordt door een te grote kloof tussen coalitie en oppositie, ongeacht welke partij tot welke groep behoort. De reden voor het opstappen moeten we denk ik in dat kader plaatsen. Hier past echter de nodige bescheidenheid, zoals een oud Joods gezegde ons voorhoudt: “Wij zien de dingen niet zoals ze zijn, maar zoals wij zijn!” Wijzelf zijn immers onderdeel van “de dingen” en onze positie wordt bepaald door wie we zelf zijn.

De huidige situatie moet verbeterd worden. Een gesprek tussen partijen zal niet veel oplossen, maar eerder leiden tot een gesprek tussen twee doven. We hebben maar mijn mening de medewerking van een deskundige en onafhankelijke derde nodig. Het probleem zit namelijk dieper dan de reden voor het opstappen zelf en heeft direct te maken met de politieke cultuur in Maarssen, die in een crisis is beland. Een belangrijke vraag is of we hieruit willen komen of niet.

Zelf geef ik alvast maar mijn antwoord: de inwoners van ons dorp zijn gediend met een goed bestuur en deze situatie moet verbeteren. Met hulp moeten we uit het dal klimmen en ik wil mij daarvoor inzetten!