zaterdag 16 april 2005 20:26 Twee weken geleden schreef ik over volksgunst die ijdelheid is. Dat mag dan zo zijn, je hebt er wel mee te maken! En het valt niet mee – wanneer een volle tribune mensen iets niet wil – om het betreffende onderwerp nog met enige nuance te benaderen. Of iemand die dat wel doet daarvoor de ruimte te geven.
Insiders zullen begrijpen dat ik het nu heb over het plan van aanpak Binnenstedelijke Vernieuwing Amersfoort.
Twee weken geleden schreef ik over volksgunst die ijdelheid is. Dat mag dan zo zijn, je hebt er wel mee te maken! En het valt niet mee – wanneer een volle tribune mensen iets niet wil – om het betreffende onderwerp nog met enige nuance te benaderen. Of iemand die dat wel doet daarvoor de ruimte te geven.
Insiders zullen begrijpen dat ik het nu heb over het plan van aanpak Binnenstedelijke Vernieuwing Amersfoort. De voorbije weken is hierover al flink gepraat, waaruit blijkt dat er discussiestof genoeg is. Afgelopen dinsdagavond (12 april) behandelde de gemeenteraadscommissie dit onderwerp. En ook daar werd duidelijk dat we nog lang niet aan conclusies toe zijn. De bedoeling is dan ook om de weg te openen voor een brede discussie over de toekomst van onze stad.
Jammer is het dan om te moeten ervaren dat mensen die intentie niet vertrouwen. Dat het college ervan verdacht wordt helemaal geen open discussie te willen, omdat in wezen alles al vast ligt. Over dat verwijt verbaas ik me trouwens, want die discussie wordt ook niet gewild. Nadenken over bijvoorbeeld de betekenis en invulling van het Waterwingebied wordt uitgesloten - hoewel in vastgesteld beleid (bijvoorbeeld in de Beleidsvisie Groen Blauwe Structuur) de noodzaak daartoe wordt uitgesproken.
Dat insprekers iets vinden, is terecht. Dat raadsleden die opvattingen meewegen in hun standpuntbepaling is hun taak. Maar om in de eerste ronde van de discussie – nog voordat de wethouder kan antwoorden op de gemaakte opmerkingen – al een eindstandpunt in te nemen, vind ik vreemd.
Het is helaas wel kenmerkend voor onze samenleving. We praten flink langs elkaar heen. Discussies worden bepaald door het innemen van stellingen. Ik vind wat en ik ben eigenlijk niet geïnteresseerd in wat jij vindt. Zelfs in de kerk ontbreekt soms de ruimte om met elkaar te praten. Een afscheiding is er al voordat de onderwerpen ten volle zijn besproken. Want er is eigenlijk helemaal geen interesse in die discussie, omdat het standpunt al onwrikbaar vastligt. Dat is het ultieme individualisme. En dat maakt samen leven wel moeilijk.
Piet Jonkman, wethouder Stedelijk Beheer en Wijkontwikkeling
Reageren? Stuur een mailtje naar Piet Jonkman, p.jonkman@amersfoort.nl
Reacties op 'Ik vind... (column)'
Geen berichten gevonden
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.