Het is te gek voor woorden dat voedselproductie gezien wordt als een aanslag op de natuur, alsof de natuur (verwildering) de mensheid kan voeden.

Het is onverantwoord om bijvoorbeeld daar waar een zeer goede waterhuishouding is gerealiseerd voor de landbouw, zoals in de Veenkoloniën (Groningen - Drenthe), dit in natuur zou worden omgezet. Maar ook grote Zeeuwse gebieden en de Noordoostpolder mogen niet worden omgezet in natuur. Door het uitdiepen van de Westerschelde richting Antwerpen moet er in Nederland compensatie komen in de vorm van ontpoldering.

Nederland  is de grootste aardappelpootgoedexporteur van de wereld en daarnaast een groot exporteur van vele halfproducten van voedselgewassen. Dit draagt zeker positief bij in het wereldvoedselvraagstuk. Zo kan een klein land toch veel betekenen.

Toch is er in dit alles ook iets anders op te merken. De mens denkt steeds meer in de maakbaarheid van het leven en van de samenleving. Vele zalfjes en behandelingen voor het lichaam worden gevraagd of ongevraagd aangeboden. Ook zuiver eten en bewegen moeten worden gezien als een must. Nu wil ik niet beweren dat letten op ons eetgedrag en lichaamsbeweging er niet toe doen. Maar de geestelijke milieuvervuiling neemt toe.

Vloekverboden kunnen nauwelijks in een gemeentelijke APV worden opgenomen terwijl allerlei zedelijke grenzen moeten worden opgerekt. ´Zoek eerst het Koninkrijk van God´ zegt Jezus ook tegen ons. Vandaar uit handelen betekent ook: "de aarde bebouwen en bewaren".

Wat zou uit zo'n houding een dynamiek uitgaan want de Heere houdt getrouw zijn woord.

Het profijt des aardrijks, dat is voor allen; de koning wordt van het veld gediend. Pred.5:8

H.J.Wubs