Partijleider Mark Rutte van de VVD deed vorige week de uitspraak: ‘Dit kabinet voedt het onbehagen in de samenleving'. Partijleider Arie Slob van de ChristenUnie stelde: ‘We leven in ongekende weelde'. Zo kun je in de politiek vanuit verschillende invalshoeken naar de samenleving kijken.
Als het echter om veiligheid gaat zijn partijen het eens: ‘Er moet iets gedaan worden aan de onveilige samenleving'. Hoogstens is er verschil van mening over de aanpak. Gaan we de symptomen bestrijden of proberen we ook iets te doen aan de bron?
Je kunt 's avonds niet meer alleen over straat op het gevaar dat je zo maar in elkaar wordt geslagen. Een verkeerd woord of een verkeerd gebaar kan al aanleiding zijn. En dit beperkt zich niet tot de grote steden. Zelfs in Zaamslag (wie heeft er ooit van gehoord?) werd een postbode gemolesteerd, omdat hij een groep jongeren tot de orde riep. De criminaliteit wordt steeds gewelddadiger, vandalisme alom, het huiselijk geweld neemt toe, ik hoef het u niet uit te leggen. Vorige week zag ik nog twee bushokjes op het Noordeinde, waarvan het glas alleen nog uit splinters bestond.. Het is zelfs al zo ver gekomen dat in Rotterdam serieus gesproken wordt over een avondklok voor jongeren.
Symptoombestrijding betekent hard ingrijpen. En dat moet ook. Het college van Boskoop heeft laten zien hiervoor niet terug te deinzen door met harde hand krakers uit panden aan de Zuidkade en Zijde te verwijderen. Je haalt dan toch even opgelucht adem. Want er speelden zich zaken af die het daglicht niet kunnen verdragen. De VVD gaf er in de gemeenteraad een compliment voor.
De Christenunie/SGP is voorstander van een harde aanpak in Boskoop. Een stevig handhavingsbeleid in de openbare ruimtes en handhaving van vergunningen, zoals bouwvergunningen en milieuvergunningen. Toezien op illegale praktijken en daartegen optreden. Regelmatige patrouilles van de politie in openbare ruimtes en adequaat reageren op meldingen van overlast. Lik op stuk beleid door invoer van bestuurlijke boetes en inzet van een Bijzondere Opsporings Ambtenaar (BOA), zodat de politie zich kan richten op haar kerntaken. Ook de brandweer en ambulance moeten goed functioneren. Snel ter plaatse zijn volgens de geldende normen.
Maar met symptoombestrijding kom je er niet. Een hoofdcommissaris van politie gaf te kennen het zat te zijn om als taxichauffeur te fungeren voor personen die het weer eens te bont hebben gemaakt. Kortom, de politie kan niet alles.
De ChristenUnie/SGP wil ook werken aan de bron. Zoals Arie Slob het uitdrukt: ‘Samen werken, prima; maar samen leven: beter'. Het samen leven is gebaat bij buurt -en wijkgericht werken. Buurtpreventieprojecten die leiden tot een veiliger woonomgeving, waarbij te denken valt aan een keurmerk veilig wonen. Wijkgericht werken bevordert de sociale controle en elkaar aanspreken op ongewenst gedrag. Versterking van de wijkaanpak dus. Een actieve betrokkenheid bij de wijk voorkomt: onbekend maakt onbemind.
Gedragsopvoeding begint bij de jeugd. Terugdringen van overlast, vandalisme, gebruik van drugs en overmatig drankgebruik. Het jeugd -en jongeren werk moet goed van de grond komen.
In alle gemeentes komen Centra voor Jeugd en Gezin. Ouders, kinderen, jongeren tot 23 jaar en professionals kunnen bij de centra terecht met allerlei vragen over opvoeden en opgroeien. De centra bieden advies en hulp op maat. Ook Boskoop zal zich bij zo'n centrum moeten aansluiten. Een goed initiatief om probleemjongeren weer een kans te geven.

A.L. van Nimwegen
Lid van de gemeenteraad voor de ChristenUnie/SGP