Het debat rondom Europa werd voornamelijk gevoerd op twee flanken. Aan de ene kant waren er partijen als PVV, Forum voor Democratie en, vooruit, Jezus Leeft die uit de Europese Unie willen. Een #Nexit. Aan de andere kant vlogen op mijn social media de advertenties van D66 voorbij. Deze gingen over meer en meer Europa. De laatste dagen voor de verkiezingen hoorden we het geluid van de zelfbenoemde middenpartijen nog even: we blijven in de EU, maar de invloed vanuit Brussel moet beperkt blijven. Na de eerste exitpoll werd duidelijk dat PvdA de sterkste boodschap had voor Nederland: een Nederlander kan de baas van Europa worden!

Met Frans Timmermans als spitzenkandidat van de Europese socialisten ligt er na het Eurovisie Songfestival weer een kans voor Nederland. Als de socialisten het goed doen kan het zomaar zijn dat een Nederlander voorzitter wordt van de Europese commissie. De kansen van Timmermans worden lager ingeschat dan die van Duncan Laurence, maar wat zegt dat? Ajax liet eerder al zien dat 2019 het jaar is van Nederlandse clubs in Europa.

Terwijl ik dit schrijf is de definitieve uitslag er nog lang niet, maar van de Nederlandse exitpolls word ik wel vrolijk. Het laat zien dat er geen grote behoefte in Nederland heerst voor een Europese Superstaat of een Nexit. D66 die zich profileerde als de enige echte  pro-Europa partij staat er slecht voor en een nieuwkomer als Volt krijgt geen voet tussen de deur. Aan de andere kant van het spectrum kan Forum voor Democratie niet groeien zonder de stop eruit te trekken bij de PVV. Dat betekent niet alleen dat  het anti-Europese geluid niet is gegroeid, maar effectief is gematigd. Dat is immers opgeschoven van directe Nexit  naar Nexit-door-referendum. Deze uitslag laat zien dat politici steeds meer gewicht kunnen hangen aan verkiezingen, maar dat de burger daar niet altijd in meegaat.

De laatste verkiezingen hoorde ik steeds vaker dat het nu of nooit was. Als je op partij A stemt gaan ze alles veranderen. Als je op partij B stemt gaan zij ook alles veranderen, maar dan anders. Beloften van revolutie en de garanties van directe verandering werden bij de Europese Parlementsverkiezingen van 2019 overschaduwd door een simpel principe: jongens, Nederland kan weer wat winnen! Als de politiek de afgelopen jaren niet zo was verzuurd had het halve land waarschijnlijk met vlaggetjes op de bank gezeten.

Siewerd de Jong is voorzitter van PerspectieF en ondernemer. Zijn favoriete dichtvorm is rap.

Elke maandagmiddag verschijnt op deze plek een nieuwe column van één van onze columnisten. Vorige week schreef Anja Haga de column 'Europa en onze ontlasting'. Tot volgende week!