De vraag is wie hier nu eigenlijk verliest, de vraag is ook of dit nodig is..
Deze situatie doet zich veel voor langs de Nederlandse velden, klein of groot, amateursport of professioneel. De stichting Positief coachen helpt een antwoord te vinden op de vorige vragen. Maar zet bijvoorbeeld ouders aan stil te staan bij het effect wat verwijtend gedrag heeft op kinderen, de sfeer op de club, en op jezelf. En… gelukkig, het blijft niet bij een website of geduldig papierwerk: zowel tijdens het eerste sportcafé in Gorkum (december 2014) als op 23 maart 2015 in Schouwburg De Nieuwe Doelen vindt er actie plaats (gratis kaarten via: http://afgelopen.fikket.com/event/gorinchem).

En plaats voor veel ouders om over dit soort onderwerpen, bij voorkeur samen met hun kinderen het te hebben. Een moment van herkenning! En aanleiding voor verder gesprek. Hoe kom ik op dit onderwerp? Dat is niet de goede vraag. De sportverenigingen in Gorkum zelf zijn op dit onderwerp gekomen. En tijdens het eerste sportcafé werd dit onderwerp indringend aan de orde gesteld. En.. eerlijk is eerlijk het onderwerp is ook aan mij besteed. Immers tijdens de ½ finale van de Championscup (zaalvoetbal in de Oosterbliek) werden gele kaarten uitgedeeld, waarbij ik voor ééntje ervan ging applaudisseren… Ik bedoel maar, het draagt ook wat mij betreft (achteraf beschouwd) niet bij aan de positieve werking die sport wel kan hebben!

Want sport kan echt tot heel veel goede dingen leiden. Het helpt je om je fitter te voelen (ik spreek uit eigen praktijk met wekelijkse rondjes hardlopen), het helpt je in de ontspanning tussen de drukte door, het geeft sociale contacten die vaak gekoppeld zijn aan een gezamenlijk doel, het geeft meer zelfvertrouwen, etc. etc. Niet voor niets dat in Nederland ruim 4 miljoen mensen lid zijn van een vereniging. Of dichterbij: dat er zo’n 70 sportverenigingen in de gemeente Gorinchem zijn. Sport is ook een uiting van de veelzijdigheid die in mensen schuilt: van jeu de boules tot squash, van Kempo (vechtsport) tot wedstrijdzeilen. Het mooie is dat er voor alle leeftijden wel een mogelijkheid bestaat. En dat terwijl er ook voor mensen met een beperking meer mogelijkheden komen (hockey, handbal, korfbal, bijv.). Het is een voorrecht om wethouder sport te zijn: in deze maanden is een rondje langs de velden (van waterpolo tot mountainbike, van turnen tot tafeltennis) voor mij gepland. Ik krijg zo een heel goede indruk van bijv. de tijd die mensen bestuurlijk, klussend en coachend inzetten voor hun club. Ook tijdens het 5e Gorkums Sportgala is dit naar voren gebracht; net zoals de topsporters waren ook vrijwilligers gevraagd om op het toneel te verschijnen en de waardering te krijgen die hen toekomt.

Dit is zomaar een kijkje vanaf de tribune. Een tribune die vol zit met mensen die een voorbeeld kunnen zijn voor anderen.… En die elkaar verslag doen van een wedstrijd. Een wedstrijd die moet worden volgehouden, waarbij men met zachtmoedigheid elkaar op dingen kan wijzen (positief coachen); om vooral niet moedeloos te worden (blijven verwachten); en met een hoop ‘supporters’/getuigen die aanmoedigen om een goed resultaat te bereiken. Ik word zelf gesteund door wat daarover in de Bijbel staat. Zoals in de brief van Paulus aan Timotheus die elkaar via sporttermen duidelijk konden maken wat ze met volhouden bedoelden. En ook een voorbeeld van positief coachen. En hoewel al lang geleden: nog steeds actueel.

Zó juichen helpt de sport.