De verkiezingen van 9 juni 2010 hebben een ware verschuiving te zien gegeven. Maar liefst 68 zetels van de 150 zijn van kleur veranderd. De christelijke partijen verliezen samen 22 zetels en komen nu  uit op 28 zetels. Een historisch laag aantal. Hoe moeten we deze uitslag duiden? Wat voor conclusies moeten we hieruit trekken? Wat kunnen we ervan leren met het oog op de toekomstige verkiezingen? Ik zal in mijn blog geen analyse geven over deze verkiezingsuitslag. Dat zullen de diverse partijen wel gaan doen, ook de ChristenUnie. Wie de kranten leest, heeft al het een en ander kunnen lezen.

Maar zoals ik al aangaf is er een aanzienlijke verschuiving geweest en hebben de christelijke partijen  een gevoelige tik gekregen. Zoveel is wel duidelijk. Het verlies van 6 naar 5 zetels ervaar ik ook als een teleurstelling.  Ik had er geen rekening mee gehouden.  Sterker nog, misschien nog wel eentje erbij. Als ik de korte geschiedenis van de ChristenUnie vanaf 2000 overzie, is dat er een van vallen en opstaan, van zetelverlies en regeringsdeelname.

Een dag later hadden we fractievergadering. We pakten ons werk weer op en werkten onze agenda af, maar de motivatie was wel wat gedaald. Vooraf lazen we psalm 72. Wat motiveert ons ook alweer? Voor Wie doen we ons politiek werk uiteindelijk? Met die gedachte opnieuw in ons achterhoofd hebben we ons geworsteld door de jaarstukken en de voorjaarsnota van onze gemeente.

En we pakten onze dorpenronde, waar we in de vorige periode mee gestart waren, weer op. De inwoners van Kommerzijl kregen bezoek van onze fractie.

En zo willen we ons politiek werk blijven doen bij een open bijbel…..en inderdaad met vallen en opstaan.

Hans Schipper