Column: In de aanval

vrijdag 05 november 2004 12:56

Religie in het publieke domein is gevaarlijk. Kijk maar naar Theo van Gogh en kijk maar naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Deze gedachtegang is zo’n beetje leidend in ons door zelfverklaarde gematigde rationalisten bevolkte kikkerlandje.

Het is natuurlijk klinkklare nonsens, empirisch ‘gestaafd’ op beelden van het moslimsfundamentalisme in het Midden-Oosten, enkele excessen in Nederland en volstrekt onbegrip over wat er religieus gezien in de Verenigde Staten en de rest van de wereld gaande is. Met name de voorbeschouwingen op de Amerikaanse verkiezingen in de Volkskrant en de Metro getuigden van weinig diepgang, maar vooral van een onwil en onvermogen om zich te verplaatsen in de leefwereld van in dit geval ‘evangelicals’. Dit onvermogen en deze onwil heeft ook voor Nederland consequenties. In de nationale bijbeltest stond bijvoorbeeld in een vraag vermeldt dat Nederland al lang een absolute scheiding kent tussen overheid en godsdienst: een feitelijke blunder. De wel feitelijke en wenselijke scheiding tussen kerk en staat wordt vaak doorgetrokken naar een scheiding tussen religieuze overtuiging en het publieke terrein. Steeds meer Kamerleden laten zich ook in die zin uit. En dat zal waarschijnlijk tot gevolg hebben dat religieuze uitingen in de publieke ruimte teruggedrongen zullen worden. Godsdienstsocioloog prof. dr. Peter van der Veer gaf onlangs een aardige analyse. “De generatie die nu aan de macht is, is opgegroeid in die periode van snelle ontkerkelijking. Zij ziet de marginalisering van de religie als een bevrijding. Daardoor heeft ze ook geen realistische mening over godsdienst”. Immers, in grote delen van de wereld zijn religies aan het deprivatiseren, ze gaan zich meer en meer bemoeien met publieke kwesties. Alleen in onze uithoek van de wereld ligt het wat anders.

De opstelling van de zogenaamde verlichte Nederlandse elite mag ons niet eenzijdig verleiden tot commentaar op deze kortzichtige publieke figuren, maar dient onszelf aan het denken te zetten. Het feit dat er zo denigrerend geschreven wordt over de invloed van religie op de Amerikaanse presidentsverkiezingen, betekent dat christenen in Nederland niet duidelijk hebben kunnen maken dat er een zinnige relatie bestaat tussen godsdienst en politiek. Dat moeten christenen en dat moet de ChristenUnie zich aanrekenen.
Christenen dienen zich veel meer mengen in het publieke debat en met goede argumenten komen waarom het goed is om religie en politiek te combineren. Teveel zijn orthodoxe christenen zichzelf of hun achterban aan het overtuigen van de goedheid van hun ideeën en daden. Wekelijks worden allerlei marginale media, zoals ND, RD, CV-Koers, Ebate, Beweging, volgeschreven, overigens vaak met goede bijdragen. Veel auteurs – ondergetiepte incluis – zouden best wat minder mogen schrijven, maar de impactfator van hun schrijfels verhogen door in ‘heidense’ kranten en bladen te schrijven.
Een pro-actievere houding zou christenen niet misstaan. Teveel reageren we vanuit het defensief. We komen pas in het geweer wanneer een of andere hooggeleerde malloot of ‘verlichte geest’ voor religie beperkende maatregelen wil nemen omdat een moslimfundamentalist wat geroepen heeft. We moeten in de aanval om te laten zien dat religie in de publieke praktijk gebracht de wereld beschaving heeft geleerd. Wel bescheiden blijven uiteraard, want christenen hebben zich niet altijd even christelijk gedragen. We moeten in de aanval tegen de liberale grondwetfetisjisten die willen dat mensen de constitutie als hoogste goed in onze samenleving erkennen (over geloof gesproken!). We moeten de strijd aanbinden tegen de predikers van de alles-moet-kunnen-moraal die het liefst hun abjecte ideeën door middel van blaadjes als Expreszo als verplichte literatuur wil voorschrijven (over zendingsdrang gesproken!). We moeten in de aanval tegen de onwetendheid van het grote publiek over het geloof van de zwartekousendragers en halleluja-roepende-blijhoofden (over achterlijkheid gesproken!). We moeten in de aanval tegen theocraten die letterlijk met alle geweld hun idealen willen verwezenlijken (over fundamentalisme gesproken!). Niet alleen de Tweede Kamerfractie moet dat, maar iedereen speelt daarin een rol. Laat atheïsten, agnosten en de geloof-en-politiek-scheiders maar eens flink horen welke zegeningen het christendom de beschaving heeft gebracht en welke vloeken het heidendom ons nu brengt. “Nederlanders hebben het in hun persoonlijk leven heel goed, maar met de samenleving gaat het steeds slechter” aldus het Sociaal Cultureel Planbureau. Hoe zou dat toch komen?

Leg de wetenschappelijke en literaire zweep maar over de ruggen van de radicale verlichtingsdenkers. Zij willen immers precies hetzelfde als moslimfundamentalisten: hun eigen ideeën opleggen en de rechten van andersdenkenden inperken. Van Gogh is vermoord door de moslimse variant, Buttiglione het slachtoffer van de verlichtingsdespoten.

Door Cors Visser

« Terug

Reacties op 'Column: In de aanval'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.