In deze tijd heb ik gevoelens van opluchting. Niet zozeer vanwege de samenstelling van het kabinet; tenslotte kan het altijd (nog) beter! Nee, het betreft hier een gevoel van bevrijding, dat in huize van Wolfswinkel de telefoon deze dagen geen verbinding kreeg met Den Haag. Na de spectaculaire zetelwinst van de Christen Unie was men immers op zoek naar zwaargewichten. Laten we eerlijk zijn: in deze categorie is onze Johan ruim vertegenwoordigd, welk criterium je ook voor ogen hebt.

 

Gevoelens van opluchting omdat Johan voor Albrandswaard niet gemist kan worden. Het geweten van Albrandswaard is niet verhuisbaar. Natuurlijk is dit mijn mening. Daarnaast is er nog een ander probleem voor zijn vrouw Annemarie. Waar zou ze haar aan het papier toevertrouwde kunstuitingen anders kunnen tonen, dan in de korfbalcantine.

 

Terzake! De keus is dus gevallen op Tineke. Nee, niet die Tineke, die al een paar jaar in het Haagse Provinciehuis van zich laat horen. Hoewel dat geen voortgang dreigt te krijgen, heeft ze toch plannen om weg te gaan uit Albrandswaard. Nee, het is ook niet de Tineke uit Oud-Beijerland, die opgevolgd werd door onze ex burgermoeder. Nu we het daar toch over hebben kreeg deze plaats het predikaat “Leukste Dorp”. Onze Anja, dat blijft ze toch, vond dat Oud-Beijerland heel goed op de kaart gezet was. Natuurlijk is hier een brede, maar ook een zeer smalle kant te bedenken, ongeacht welke kaart je voor ogen hebt.

 

Toch kan Mevr. Latenstein binnenkort de fiets, alsmede het vaarschema van de pont laten voor wat het is. Haar opvolger wordt ene Tichelaar. Een bekende naam zult u opmerken. Dat is juist. Niet zo bekend als Tineke Huizinga, maar hij komt wel uit formidabele kringen. Een groot deel van onze steunfractie kan u hierover uitgebreid informeren. Met Barendrecht aan de ene zijde en Oud-Beijerland net over het water, mogen wij blij zijn met de achtergrond en de politieke kleur van deze burgemeesters. Een goede buur is beter dan verre vrienden.

 

Bram Bijvank